Tweetal uit Lieshout rijdt 'The Ride'

Lieshout – Hans van Kemenade en Ilse van de Vorst gingen als leden van fietsclub 'De roestige ketting' een uitdaging aan. Die uitdaging bestond uit het maken van een fietstocht van ongeveer 1300 km, die begint bij de Stelvio-pas in Italië en eindigt op de Cauberg in Valkenburg.

'The Ride' is een organisatie die lijkt op een gespecialiseerd reisbureau. De fietsers rijden een bepaalde route, terwijl hun spullen van het ene naar het andere slaapplaats worden gebracht. De overnachting vindt dan plaats in een al klaargezette tent op een camping, "of in mijn geval", zegt de 56-jarige Hans lachend, "in een hotel". Het in totaal 250-koppige gezelschap rijdt de tocht in een week tijd. Op 17 juni zijn ze gefinished in Valkenburg.

Voorbereiding
Er werd acht dagen gefietst over de ruim 1300 km, die de tocht lang is. Dat betekent dat er elke dag ongeveer 150-185 km op het programma staan. In totaal zitten er 17.000 hoogtemeters in de totale tocht met een maximale stijging van 9 à 10 procent. Als voorbereiding hebben ze beiden de Amstel Gold race, Parijs-Roubaix, de Ronde van Vlaanderen en de bekende fietstocht Luik-Bastenaken-Luik gereden. Het is veelal voor sportieve amateurs mogelijk voorafgaand aan deze tochten het parcours af te leggen. De twee Lieshoutenaren reden door Italië, Zwitserland, Duitsland, Frankrijk, Luxemburg, België en Nederland.

Slapen
De eerste dag staat zoals gezegd de Stelvio-pas op het programma. De 48 bochten en het natuurschoon maken deze hele reis al tot een succes. Direct na deze pas volgt op de eerste dag ook nog de Bernina-pas, die in tegenstelling tot de Stelvio volgens Ilse "erg saai" is. "En ook veel te warm", voegt ze eraan toe. Elke dag zijn er een tweetal passen opgenomen. De finish is dan vaak in een dal. Aan een avondleven komt de groep niet toe, want vaak is het snel slapen. Ilse slaapt in een tent op de 'camping' van de organisatie. "De tenten stonden erg dicht bij elkaar. Soms kon je niet slapen van het gesnurk van de buurman", lacht Ilse. Daarvan heeft Hans geen last, want die slaapt in een hotel. "Het nadeel daarvan was, dat je weer weg moest van de groep en nog een eindje reizen", legt hij uit. Terwijl Hans en Ilse hun eigen partners thuis hadden gelaten werd dat niet door alle 250 deelnemers direct begrepen. "Om van het gezeur af te zijn deed ik maar net of Hans mijn man was", lacht Ilse.

Mooi
Elke dag komt de groep zo een stukje dichter bij Nederland. "Het land werd steeds vlakker", vertelt Hans, "maar toch zaten er elke dag hoogtemeters in het parcours. De laatste meters gingen over de Cauberg in Valkenburg, waar zondag de ontvangst was". De bloemen die in huize van Kemenade staan, zijn echter niet voor de prestatie van Hans, maar de verjaardag van zijn vrouw. Als aandenken hebben Hans en Ilse een mooie herinneringsmedaille ontvangen. De vraag van DeMooiLaarbeekKrant was natuurlijk: "Volgend jaar weer?" Maar die werd alleen bevestigend beantwoord door Ilse. Hans is een ervaring rijker, maar: "Het is mooi geweest".