Koninklijke Harmonie O&U toont culturele en muzikale avond in Muziekcentrum Het Anker

Beek en Donk - Voor het eerst in lange tijd gaf de Beek en Donkse Koninklijke Harmonie Oefening en Uitspanning (O&U) een concert in Muziekcentrum Het Anker. De Laarbeekse harmonie, onder leiding van dirigent Harry Vorselen, was niet de enige van de partij: Ballet en Dansstudio Loes (Deurne) en hiphopdansers Tony Hooiveld en Levi van der Ceelen van het Eindhovense Emoves gaven de muziek beeld met dansvorm.

“U gaat vooral cultuur voorgeschoteld krijgen vanavond”, zegt Sander Groenen, voorzitter van O&U. Eén cultureel aspect is er niet, aangezien het orkest drie totaal verschillende muziekstukken speelt. De muzikale verhalen variëren van Afrikaanse hiphoproots tot twintigste-eeuwse Spaanse straatklanken.

Drie muzikale werelden
Het openingsstuk van de avond is Krump, gecomponeerd door Scott McAllister in 2007. Zo’n vijftien minuten lang krijgt de toeschouwer van alles te horen en te zien. O&U wisselt af van een rustige opening naar een losstaand gedeelte waar alleen klarinetten en dwarsfluiten de ruimte vullen. Vervolgens krijgen de blazers de overhand. Krump eindigt in een tweestrijd tussen dansers Hooiveld en Van der Ceelen, die als het ware twee bendeleden symboliseren. 

Het tweede stuk is de musical West Side Story (1957). Dit werk bevat de muziek van Leonard Bernstein en is inmiddels al meer dan zestig jaar oud. De harmonie speelt de compositie, die zich kenmerkt door de verschillende muziekgenres. Jazz, klassieke opera en Latijns-Amerikaanse dansmuziek zijn drie stromingen die terugkomen, maar waarschijnlijk weet de absolute muziekkenner er meer stijlen uit te halen. De muziek krijgt ‘ondersteuning’ van een beeldscherm, dat de nieuwste filmuitgave van West Side Story (Steven Spielberg, 2021) tegelijkertijd op een beamer vertoont. De musicalfilm krijgt muzikale invulling op het gebied van liefdevolle, gewelddadige en dramatische tonen. In de twintig minuten, dat het stuk duurt, komen twee ballerina’s van Loes eveneens voorbij om hun dans uit te voeren.

The Valencian Widow (Aram Khachaturian, 1940) is de laatste uitvoering van het harmonieorkest. Het verhaal kent een zestiende-eeuwse oorsprong en is pas eeuwen later gemuzikaliseerd. Wat opvalt is dat de harp in het tweede suitegedeelte – in totaal zijn er zes verschillende delen – een prominentere rol heeft. Tempo en klanken wisselen af en dat zorgt soms voor verwarring bij het publiek, dat tweemaal te vroeg begint met applaudisseren. Op het einde maken de overige danseressen van Loes hun opwachting. Zij dansen de Spaanse flamenco op Deurnese wijze en daarbij kan de ventilator niet ontbreken.

Drie uitvoeringen zijn na ruim een uur ten einde, maar het betekent niet dat Muziekcentrum Het Anker haar deuren vanaf dat moment sluit. Het muzikale toetje is namelijk voor de Eerselse NightCats BigBand, dat met verschillende jazznummers de koude nacht inluidt.