Peter Wilms (62) hangt zijn voetbalschoenen aan de wilgen
SportnieuwsPeter Wilms (62) hangt zijn voetbalschoenen aan de wilgen
Beek en Donk - Hij is ruim 62 lentes jong en zijn vrouw was hem tot afgelopen week elke zondag kwijt. Of daar nu verandering in komt, is niet zeker. Dat Peter Wilms, de vedette van Sparta’25 6, op 62-jarige leeftijd zijn voetbalschoenen aan de wilgen hangt, dat is wel zeker.
“Voetballen kan ik niet meer vanwege mijn leeftijd. Het is echt op. De derde helft is natuurlijk een ander verhaal. Die heb ik altijd al belangrijk gevonden, maar daar kan ik ook in de toekomst aan deel blijven nemen”, aldus Peter, die nog nahijgend langs de kant van het voetbalveld staat te kijken naar zijn ploeggenoten. Het staat op dat moment 1-1.
Onder luid applaus van het aanwezig publiek kreeg de voetballer van het 6e elftal kort daarvoor - rond de 80ste minuut - een publiekswissel. De laatste officiële wedstrijdminuten op het veld waren voor Peter verstreken. Blij was hij niet dat hij gewisseld werd, maar het applaus en de aanwezige bloemen deden hem toch goed. “Het komt nu misschien over dat het me allemaal niet zoveel doet, maar eerlijk is eerlijk: ik vind het heel erg om te stoppen”, aldus Peter.
Zijn vrouw vult aan: “De hele week is Peter thuis bezig met trainen om fit te kunnen blijven. Het was mooi dat hij nog steeds kon blijven voetballen. Weliswaar de laatste tijd geen negentig minuten meer, maar hij bleef goed meedoen. Nu is de tijd gekomen dat hij moet stoppen, maar dat is ook niet gek op je 62ste.”
Peter, ietwat druk en verward van alle aandacht, vult aan: “Ik heb ruim vijftig jaar gevoetbald, zowel op het veld als in de zaal. Bij Sparta’25 heb ik in veel teams gezeten. Het vierde, zesde, zevende, achtste, negende elftal, noem maar op, ik heb ze allemaal gehad. Net als alle posities in het veld trouwens.” De voetballer kijkt tevreden terug op zijn voetballoopbaan: “Een paar keer ben ik kampioen geworden. Mijn teams waren altijd erg leuk, ik heb er echt van genoten.” Waarop omstanders, bestaande uit zijn coach, vrouw, teamgenoten en een paar toegestroomde supporters instemmend knikken, maar ook daarop lachend aanvullen dat Peter heel goed is in de derde helft.
Niet veel later maakt de tegenstander een goal. “Zie je nou wel! Nou ben ik eruit en dan scoren ze. Dat is altijd zo!”, roept de – toen nog - oudst spelende voetballer van Sparta’25. Zijn coach Jos Bussers begint hard te lachen: “Tja… Dit had ik al voorspeld dat dit zo zou gaan. Dat zegt Peter altijd als ik hem eruit haal en toeval of niet: het gebeurt ook vaak.” Het fluitsignaal gaat en de ploeg vertrekt richting de kleedkamer. “Nu op naar een lekkere pot bier!”, en daarmee verlaat de trotse 62-jarige voetballer met een glimlach, voor de allerlaatste keer in voetbaltenue, het sportveld.
