Afbeelding

Dorpsondersteuner: een mooie, maar soms ook lastige baan

NULL

Dorpsondersteuner: een mooie, maar soms ook lastige baan


Laarbeek – “Patricia. Daar ben ik supertrots op”, vertelt Henrie Bouwmans, dorpsondersteuner van Beek en Donk. Hij kijkt terug op zijn eerste jaar in deze functie bij welzijnsorganisatie ViERBINDEN. “Het is een heel leuke baan. Ik heb al veel mooie dingen meegemaakt, maar soms is het ook wel lastig.”

Bijzondere momenten
In zijn eerste jaar kwam Henrie al bij veel organisaties en inwoners letterlijk over de vloer. Hij zette zich in voor zowel collectieve activiteiten als voor individuele kwesties. “Ik heb veel bijzondere dingen meegemaakt het afgelopen jaar. Ik zou ze allemaal graag op willen noemen. Toch wil ik in dit verhaal één persoon uitlichten waar ik echt heel trots op ben. Dat is Patricia.”

Eenzaam
Patricia woont in een kleine huurwoning in De Regt in Beek en Donk. Ze heeft de zorg voor haar vier opgroeiende kinderen. Ze heeft heel wat meegemaakt in haar leven. Vorig jaar zou ze nog het liefst verhuisd zijn naar de anonimiteit van de grote stad. Patricia voelde zich eenzaam en zat niet goed in haar vel. Henrie: “Anneke Merks (Stichting Maatschappelijke Opvang) en Anne Magis (Woningstichting Laarbeek) brachten mij in contact met Patricia. Ik ben met haar gaan praten om te kijken of ik iets voor haar kon betekenen.”

De Laarbikker
De dorpsondersteuner richtte zich op haar hobby’s en keek wat voor mogelijkheden er waren. “Ik stelde voor om een Social Sofa te mozaïeken, maar dat was niet echt haar ding, waarop we weer verder keken. Toen kwam het ter tafel dat Patricia heel erg van koken houdt. Ze vindt het heel prettig om dit te doen. Dat was de reden voor mij om haar in contact te brengen met De Laarbikker, het restaurant in De Waterpoort.”

Patricia zag dit idee wel zitten en klopte aan bij De Laarbikker. Binnen korte tijd ging Patricia aan de slag in het wijkrestaurant. “De toenmalige kok, Peter, maar ook Toos, een coördinerend vrijwilliger, zagen het helemaal in haar zitten. Vol enthousiasme gingen ze samen aan de slag.”

Een drijvende kracht
Het is nu ruim een jaar geleden dat Patricia begon met koken bij De Laarbikker. “Inmiddels is zij één van de drijvende krachten achter het restaurant”, vertelt Henrie vol trots. Hij vervolgt: “Patricia zorgt samen met Toos voor de inkopen en geeft medeleiding aan het vrijwillige kookteam. Dit team biedt mensen met een kleine portemonnee iedere woensdag en donderdag een heerlijke, gezonde en kwalitatief hoogstaande maaltijd aan.”

Trots
Henrie is voldaan en trots over het feit dat Patricia hierdoor goed in haar vel zit en haar plekje in de Laarbeekse samenleving heeft gevonden. “Misschien komt haar droom om een eigen restaurant te starten wel ooit uit. Maar eigenlijk kunnen wij haar hier helemaal niet meer missen!”