Afbeelding

Hoe is het nou met... Eddy Bouwmans

NULL

Hoe is het nou met... Eddy Bouwmans


Aarle-Rixtel - Deze week is het de beurt aan Eddy Bouwmans. Als profwielrenner maakte hij in de ‘Tour de France’ furore toen hij in 1992 de eerste plaats wist te behalen in het jongerenklassement. In het totale eindklassement eindigde hij als veertiende. Van 1990 tot 1995 was hij lid van de wielerploeg van Peter Post en schreef hij diverse overwinningen op zijn naam.

Eddy, geboren in 1968, groeide op als jongste in een gezin van zes kinderen aan het kanaal in Aarle-Rixtel. Zijn vroege interesse in de wielersport was bijna vanzelfsprekend: “Ik ben bij ‘Aan de wielen’ gegaan omdat mijn broers daar ook fietsten.” Als lagere schooljongen bleek hij al talent te hebben voor deze sport. Tijdens de ‘Jeugdavondvierdaagse’ in Aarle-Rixtel behaalde Eddy zijn eerste overwinning.

Officiële amateurwedstrijden fietste de Aarle-Rixtelnaar vanaf zijn achttiende levensjaar. De trainingen combineerde hij met een parttime baan in de kozijnenbranche. Vanwege het faillissement van dit bedrijf in 1988, greep de wielrenner deze kans om zijn droom - professioneel wielrenner worden - waar te maken: “Ik had al langer de ambitie om ‘prof’ te worden. Nu zat ik thuis en had ik meer tijd om me op het fietsen te richten.” In het voorjaar van ’89 won hij verschillende grote wedstrijden zoals de ‘Ardense Pijl’. Eddy: “Daarop kreeg ik mijn eerste contract als profwielrenner bij de ploeg van Peter Post.”

De jonge wielrenner behaalt vanaf zijn eerste profwedstrijden in 1990, uitstekende resultaten. “Misschien heb ik het geluk gehad dat ik als amateur nog niet zoveel had getraind. Daarom kon ik als ‘prof’ nog een flinke sprong vooruit maken.” In veel wedstrijden, vaak meerdaagse rondes zoals in Zwitserland en Spanje, wint hij het jongerenklassement en eindigt hij in het totaalklassement bij de eerste tien: “Zo liet ik zien dat ik stabiel kon rijden.”

Ook in zijn eerste ‘Tour de France’ in 1992 wint Eddy het jongerenklassement. In het eindklassement eindigt hij als veertiende. Eddy: “De ‘Tour’ was een hoogtepunt. Ik had niet verwacht, wel gehoopt natuurlijk, dat het zo goed zou gaan. Je moet ook geluk hebben. Als je de derde dag valt, dan is het afgelopen.” Hij herinnert zich nog de proloog in San Sebastian: “Daar stond op de boulevard zoveel wind dat je bijna de zee inwaaide.” Tijdens de tijdrit in Luxemburg wordt hij ingehaald door Indurain, de latere winnaar van de ‘Tour’. "Daar verloor ik 10 minuten op hem. Ik vroeg me af of we wel hetzelfde parcours hadden gereden.”

“De ‘Tour de France’ is nergens mee te vergelijken,“ aldus Eddy. Tijdens deze meest beroemde wedstrijd, met veel aandacht van de pers, wil iedereen scoren. “Als je daar scoort, wordt je contract verbeterd. De gemiddelde snelheid ligt daar dan ook met 50 kilometer per uur, 10 kilometer hoger dan in andere rondes.”

Door een knieblessure, opgelopen in de ‘Ronde van Engeland’, was Eddy tijdelijk uit de running. Hierdoor presteerde hij tijdens zijn tweede ‘Tour’ in 1993 minder. Eddy: “Toen was ook de doping in opkomst. Ik heb er bewust voor gekozen om hier niet aan mee te doen. Ik zag dat niet zitten. Ik vond dat competitievervalsing. Ik nam er genoegen mee dat ik hierdoor minder zou presteren. Het valt niet mee om als jonge rijder zo’n beslissing te nemen.” Toch won hij nog diverse wedstrijden, zoals de ‘Classique des Alpes’ in 1994. “Hierdoor kon je zien dat je ook zonder doping incidenteel kon winnen.”

Eddy woont nu met zijn vrouw en twee zonen (allebei wielrenner), in Gemert. In 1999, na beëindiging van zijn profcarrière, is hij begonnen met de interieurbouwzaak D.I.M. in Beek en Donk. In zijn vrije tijd fietst hij nog regelmatig en geeft hij training.

Eddy kijkt met plezier terug op zijn profcarrière: “Ik zou het zo weer doen. Het is een mooie levenservaring. Van je hobby je beroep maken, dat wil iedereen wel doen. Zo simpel is het!”