Hoe is het nou met... Wilma Delissen
NULLHoe is het nou met…Wilma Delissen
Wilma Delissen vertrok in 2003 uit Beek en Donk om te gaan werken aan haar verdere politieke carrière. Ze werd wethouder in Heeze-Leende en later burgemeester in Grave. Nu is de belangrijkste vrouw van de gemeente Peel en Maas in Noord-Limburg, waar ze als bestuurder van 11 kernen nog vaak terugdenkt aan de tijd in Beek en Donk. Daar leidden haar liberale gedachten tot een politieke loopbaan.
Grensgeval
Wilma Delissen noemt zichzelf een ‘Brabants-Limburgs grensgeval’. Geboren in Helmond vertrok ze na 6 weken naar Weert, waar ze opgroeide. Ze verhuisde naar Geldrop, ging naar ‘’t Strabrecht' en leerde haar Beek en Donkse man Paul kennen. Ze rolde in het bedrijfsleven, omdat Paul een eigen zaak had en raakte erin geïnteresseerd. Via de stichting bedrijfsbelangen, waar ze secretaris-penningmeester was, werd haar gevraagd om fractievoorzitter te worden van de Laarbeekse VVD-afdeling.
Daarna raakte alles in een stroomversnelling. Wilma werd wethouder in Laarbeek, verantwoordelijk voor economische zaken, toerisme en recreatie. Eén van de zaken, die ze toen mee heeft opgestart waren de plannen voor een haventje in Aarle-Rixtel. Hoewel daar in het begin een beetje lacherig over werd gedaan, vindt ze het nu toch wel erg leuk, dat het haventje zijn plaats heeft verworven binnen toeristisch Laarbeek. Het is pas zelfs vernieuwd en uitgebreid!
De VVD spreekt haar nog steeds erg aan, hoewel ze wel benadrukt als burgemeester boven de partijen te staan. “We gaan op het moment weer terug naar een maatschappij, waarbij niet alles voor je wordt gedaan, maar waarin ruimte is voor eigen initiatieven en voor participatie”, aldus mevrouw Delissen.
Overeenkomsten
Erg veel verschillen zijn er niet in de aard van de bevolking van Laarbeek en haar huidige gemeente. De kleine kernen zijn wat meer solidair dan de grotere, maar dat is een landelijke trend. In haar gemeente met 11 kernen zijn in het totaal 7 muziekkorpsen, waarvan het merendeel fanfare is (zonder houtblaasinstrumenten, zoals klarinetten en fluiten, red.). Peel en Maas is nog even de ‘Hoofdstad van de smaak’, een titel verworven doordat er binnen de gemeente de nadruk wordt gelegd op eerlijke en biologische land- en wijnbouw. “Daarnaast zijn asperges uit dit gedeelte van Limburg erg lekker”, vertelt Wilma. "Veel en mooie campings nodigen toeristen uit om de regio te bezoeken. Trekkers als het kastelendorp Baarlo of de ruïne van het kasteel van Kessel die helemaal opnieuw in glas wordt opgebouwd, moeten ervoor zorgen, dat veel mensen in de toekomst dit mooie stukje Nederland niet voorbij rijden. Voeg daarbij nog de Meijelse Peel als uniek natuurgebied, het maakt deze regio tot een echt Limburgs pareltje."
Politiek correct
Wilma komt nog vaak in Beek en Donk. Van haar drie kinderen, Jeroen, Jolijn en Gijs, woont laatstgenoemde nog in Laarbeek. Als opvallende dingen noemt ze de huidige warme uitstraling van de gemeente, de opzet van ‘De Laarse Velden’ en het nieuwe zorgcomplex, zaken die na haar vertrek uit Laarbeek zijn aangepakt en verrezen. Wat haar aanspreekt in zowel Laarbeek als in de gemeente Peel en Maas is het politieke klimaat, waarbij gedegen werk wordt verricht en politici niet vechtend over straat rollen. “Daar hebben de meeste burgers geen boodschap aan. Zij zijn het meest gebaat met een consistent beleid." Wilma is blij dat ze dat in haar vroegere en huidige gemeente ervaart.
