Anna en Jan Biemans-van Hoof
Anna en Jan Biemans-van Hoof

Jan en Anna Biemans-van Hoof vieren platina huwelijk

Algemeen Algemeen

Aarle-Rixtel – Jan Biemans (96) en Anna van Hoof (95) hebben zondag 7 mei feest. Het echtpaar is dan zeventig jaar getrouwd.

Jan woonde op Croy. Tijdens een zondagmiddagfietstochtje in 1943 viel zijn oog op een mooi meisje dat naast haar moeder op een bankje zat in Nijnsel. Jan legt uit waarom hij toen meteen van zijn fiets stapte: "In de oorlog was er weinig amusement. Als je een mooi meisje zag dan ging je kennismaken. Toen ik Anneke zag dacht ik: die wil ik hebben. Er zat wel iemand naast haar die veel groter was dan ik. Daar zei ik tegen: ga eens weg, daar wil ik zitten."

Het was volgens Jan niet meteen 'vaste verkering': "Ik moest haar eerst bekoren." Hij fietste daarom 's zondagsmiddags naar Nijnsel om een praatje te maken met Anna. Ook stuurde hij haar een verjaardagskaart. "Deze kwam aan bij de verkeerde Van Hoof", vertelt Anna: "Die gaf hem aan mij zondags bij de kerk. Toen ik Jans kaart las dacht ik: wat kan hij mooi schrijven."

Na een fijne verkeringstijd waarin Jan iedere zondag naar Nijnsel fietste werden er trouwplannen gemaakt. Een feestruimte vinden was niet moeilijk. De stal van de boerderij van familie Van Hoof werd hiervoor helemaal schoongemaakt. Een mooie jurk vinden was volgens Anna een groter probleem: "Mijn nichtje zou de jurk maken maar we konden geen stof aankomen. Er was niks, het was net na de oorlog en alles was op de bon. Uiteindelijk hebben we in België mooie stof geruild tegen ham en spek."

Het jonge paar trouwde voor de wet in Sint-Oedenrode op 1 mei 1947. De kerkelijke inzegening volgde op 7 mei te Nijnsel. Jans hele familie fietste voor deze plechtige gelegenheid de lange weg naar Nijnsel. "Och", lacht Jan: "Zo ver was het eigenlijk niet, ik heb die kruisweg jaren gefietst." Met veel plezier denken zij terug aan hun trouwdag. "Er waren veel mooie voordrachtjes", vertelt Anna: "En een accordeon zorgde voor de muziek." Het feest duurde tot vroeg in de ochtend. Dat was volgens de bruidegom een overblijfsel van de oorlog: "De mensen waren de spertijd nog gewend. Dan mocht je 's nachts niet op straat komen."

Het bruidspaar trok in bij Anna's suikertante in Sint-Oedenrode: "Wij hebben acht jaar op haar boerderij gewoond. Onze eerste vier kinderen zijn daar geboren." Het leven in de naoorlogse jaren was sober. "Er was niks", vervolgt Anna: "Toen ik van de eerste in verwachting was moest de dokter dit officieel bevestigen. Dan kreeg je bonnen om twaalf luiers te kopen en twee dekentjes."

Na het overlijden van Jans broer, die samen met moeder in de ouderlijke boerderij woonde, verkaste het gezin naar Croy. Daar werden nog twee kinderen geboren. Jan en Anna maakten lange dagen. Jan vertelt: "Wij stonden om tien over half vijf op. Dan gingen we de koeien melken. De melkboer kwam om zes uur de melk ophalen." Anna vult aan: "We waren eigenlijk nooit afgewerkt: melkkannen schoonmaken, varkens en kippen voeren, eieren uithalen en daarnaast nog het huishouden." Toch maakten zij tijd vrij voor elkaar en de kinderen. Er werd gewandeld, geschaatst of gezwommen in het kanaal. In de avonden las Jan zijn vrouw, die dan druk bezig was met verstelwerk, voor uit een boek.

Toen zoon Broos in '78 het bedrijf overnam, verhuisden Jan en Anna naar een huis in de buurt. "Daar hadden we een vijver waar meer vissen in zaten dan water", lacht Jan: "Ik kocht een kleine snoek. Die at alle vissen op. Toen hadden we niks meer over, alleen een snoek van 93 centimeter."

Sinds 2014 woont het paar in Zonnetij. Daar hebben zij het prima naar hun zin. Ondanks wat ouderdomskwaaltjes staat het paar nog volop in het leven. Ze kaarten en hebben allebei een scootmobiel. Anna lacht: "Zo kunnen we 's zomers mooi naar Croy hobbelen." Over het recept van een goed huwelijk zijn zij het snel eens. Jan: "Ik heb gewoon een goei vrouw getroffen." Anna: "En ik een goeie man."

De trouwfoto van Jan en Anna