Jo van den Biggelaar-Voets (80) neemt afscheid van het vrijwilligerswerk

Lieshout - Jo van den Biggelaar begon jaren geleden op de afdeling arbeidstherapie van de RPI (Rijks Psychiatrische Inrichting) in Eindhoven, later De Grote Beek. Daar moesten de patiënten werken. Voor grote bedrijven werden eenvoudige werkzaamheden verricht om de mensen rust en regelmaat te geven. Op het moment, dat ze drie maanden zwanger was, kreeg ze haar ontslag en kwam ze terecht in het 'vrijwilligers-circuit'. Jo is erg blij, dat de basis die ze meekreeg bij haar werk in de psychiatrie later in haar leven goed bruikbaar was. "Je leert vooral begrip te hebben voor mensen, die anders zijn dan anderen en dat kom je nog veel tegen".

Ouderenzorg
Achttien jaar is ze dan bijvoorbeeld voorzitter van de vrouwenbeweging in Lieshout. Ook achttien jaar zit ze dan voor de Werknemers in de gemeenteraad. Vooral voor Welzijn, Onderwijs en Cultuur' heeft ze veel werk verzet. "Mij is wel eens verweten, dat ik verschillende petten op had. Maar als je onderdeel bent van het vrijwilligersnetwerk en je moet daar iets voor regelen, dan weet je ook precies waar je over praat. Dat heb ik altijd als een groot voordeel ervaren", legt Jo uit. Met Huub van Corven heb ik veel samengewerkt voor de stichting samenlevingsopbouw (SSO). In de laatste jaren was het Nelleke Bijaard. De fusiegesprekken met Beek en Donk vinden plaats in de tijd, dat Jo voorzitter is van de stichting in Lieshout. "Toen Laarbeek ontstond was de fusie van SSO al lang rond!" "Nadat ik in 1997 afscheid nam van de gemeenteraad ben ik nog 10 jaar voorzitter geweest van Kans Plus, regio Gemert". Een groot project waar Jo erg trots op is, is het activerend huisbezoek. Dat houdt in, dat mensen van 75 jaar en ouder regelmatig worden bezocht om te bereiken, dat zij op de hoogte zijn van alle zaken, die op hun leeftijdsgroep van toepassing zijn. In de map die de mensen krijgen staat alles in wat ze moeten weten over de gemeente, maar ook over landelijke organisaties, die van belang zijn, of kunnen zijn. Jo vond het altijd erg leuk met die mensen van alles te bespreken, vaak met kinderen erbij, die dan zeiden: "Ja moeder, je zegt wel dat je dat zelf doet, maar ik weet wel, dat dat niet waar is!"

Kabouterbos
Jo is ook bekend van haar werk voor de KBO (Katholieke Bond voor Ouderen), waar ze ook tien jaar in het bestuur zat. Het meeste is Jo echter bekend om het 'kabouterbos', een stukje bos bij haar huis, waar ze geen bestemming voor had tot ze van de buurman een tuinkabouter cadeau kreeg. Deze kreeg een plaats in het bos. Als je nu door het bos loopt staan er misschien wel honderd kabouters, die van allerlei komaf zijn en gehavend of niet gehavend elke bezoeker in het oog houden. Het enige verschil met een wandeling door het Sprookjesbos in de Efteling is het ontbreken van 'paddenstoel-luidsprekers'. Groepen en kinderen hebben jarenlang van dit bos mogen genieten, maar Jo heeft er een punt achter gezet, want: "Ik heb mezelf voorgehouden te stoppen, als ik tachtig werd, dus heb ik op 28 juni afscheid genomen van al mijn vrijwilligersactiviteiten".

Bedankt Jo voor alle inzet en nog veel mooie jaren op je idyllisch plekje aan de rand van het kabouterbos in Lieshout!