Vlnr: Jan, Tijmen, Joshy en Tonny
Vlnr: Jan, Tijmen, Joshy en Tonny Foto: Marcel van de Kerkhof (B&D)

"Ik ben elke dag blij dat ik hier opgroeide"

Algemeen Algemeen

Beek en Donk – Veel mensen in Laarbeek kennen hem: Joshy Gevers. Dit jaar bracht hij een bezoek aan zijn geboorteland, India. Aan de Grensweg in Beek en Donk drinken we koffie met Joshy, zijn partner Tijmen en moeder Tonny. De verhalen vliegen over tafel. Over van alles: de reis, de adoptie en vooroordelen. En een oproep om elkaar respectvol te benaderen.

"Zij zijn mijn echte ouders"
"Op 19 januari 1984 kwam ik als 7-jarig jochie aan in Nederland", begint Joshy. "De sneeuw lag kniehoog die dag. Ik had daarvoor in België afscheid genomen van twee vrienden, Amala en Saddi, die ook geadopteerd werden. Ik weet nog dat ik dacht: 'Er zijn zo veel landen waar ze me hadden kunnen adopteren, kom ik in dit koude kikkerlandje terecht'", lacht Joshy. En lachen doet hij graag, ook al lacht hij niet altijd van binnen, bekent Joshy. "Maar ik ben een kameleon en ik pas me aan. Mijn moeder pleegde zelfmoord, terwijl ik erbij was… Maar weet je? Ik ben ook blij. Blij dat ik nu niet naar haar op zoek hoef te gaan. En voor mij zijn Jan en Tonny mijn echte ouders. Ik heb het karakter van mijn moeder, maar ik lijk op ons vadder", legt Joshy uit in onvervalst Brabants. "Ik word pissig als mensen het hebben over mijn adoptieouders. Daar moeten ze mee ophouden."

Adoptie: te veel in negatief daglicht
Jan en Tonny Gevers adopteerden twee kinderen uit India. Naast Joshy, die uit Madras in Cochin komt, adopteerden zij een paar jaar eerder hun dochter Kumari uit New Delhi. "Natuurlijk was het niet altijd gemakkelijk, maar ik vind dat adoptie te veel in een negatief daglicht komt", zegt Tonny met tranen in haar ogen. Ze is zichtbaar trots op zoon Joshy die kapper is in Lieshout en op dochter Kumari die lesgeeft op de Fontys Hogeschool. "En we zijn opa en oma van Daphne Billik", voegt ze enthousiast toe.

"Inwendig voel ik me een vreemde"
Dit jaar bezocht Joshy voor de vijfde keer India. "We gingen in het regenseizoen. Nou, dat hebben we geweten. Heftige buien en alles voelt klam aan en benauwd. We hebben wat zweetdruppels laten vallen", vertelt Joshy. De reis ging onder andere naar Hydrabad, waar de projectleider zit die voor de stichting Pandilla werkt vanuit het bisdom. Het is de stichting waar zijn ouders de oprichters van zijn. "We hebben enkele scholen bezocht die door de stichting gesticht zijn, waar honderden kinderen komen, van drie tot achttien jaar. Een groot aantal leerlingen is intern. Ze lopen allemaal in uniform en leren vanaf hun derde al schrijven en krijgen les in drie talen: Engels, Hindi en Telugu. Telugu is een soort dialect, net zoals het Brabants hier. En een discipline op die scholen. Ik denk dat we daar in Nederland een voorbeeld aan kunnen nemen", concludeert Joshy. "In India ben ik trouwens meteen weer een van hen, maar inwendig voel ik me een vreemde", vertelt Joshy. "Ik spreek de taal ook niet. Toch had mijn uiterlijk ook voordelen. "We wilden in een stad een soort van stadspoort bekijken en beklimmen. Staan we bij de ingang, staat er dat mensen uit India maar vijfentwintig roepies hoeven te betalen en buitenlanders driehonderd! Tijmen voelde zich gediscrimineerd. We zijn wel naar binnen gegaan hoor, maar hij weet nu ook hoe dat voelt", grinnikt Joshy. In Nederland loopt Joshy nog steeds aan tegen vooroordelen. "Ik ben al vierendertig jaar in Nederland, maar ik moet me altijd bewijzen. Hoe wit ik ook ben van binnen, dat maakt niet uit. Maar het gaat toch niet om de kleur, dus waarom kunnen we niet gewoon naast elkaar leven? Met respect voor elkaar? Praat met elkaar, leer elkaar kennen."

Inmiddels zijn er mooie projecten gerealiseerd in India: waterputten geslagen en scholen gebouwd. Het meeste geld daarvoor wordt opgehaald door middel van de groene kledingcontainers die ook in Laarbeek staan. "Je ziet dat er goede veranderingen gaande zijn in India, waardoor het land kan groeien", zegt Joshy, oftewel Prins Luuk de XLVII van Ganzendonck, over zijn geboorteland. Meer info? Zie: www.pandilla.nl