"Ik vind het erg om afscheid te nemen"

Juf Maria Hermsen (65) moet er niet aan denken, maar dit is haar laatste schooljaar op basisschool De Raagten in Beek en Donk. Dan sluit ze een periode van 44 jaar af, waarin ze les gaf aan alle groepen, behalve aan de kleuters. Nu staat ze voor groep 5. DeMooiLaarbeekKrant bezoekt Maria op school …

"Ben je katholiek?"
Maria weet zich haar sollicitatie op De Raagten goed te herinneren. Ze werd na haar diplomering gebeld door de toenmalige directeur, Cees Huijbregts. Hij had van een non gehoord dat Maria misschien wel een goede kandidate was voor zijn school. "Hij vroeg of ik in Beek en Donk wilde komen werken. Ik heb meteen 'ja' gezegd. Op de fiets vanuit Mierlo-Hout bracht ik mijn sollicitatiebrief. Op de dag van het sollicitatiegesprek was het warm. In Aarle-Rixtel reed ik mijn band kapot. Ik belde aan bij oude mensen, legde de situatie uit en kreeg een ander fietsje mee. Terwijl ik mijn sollicitatiegesprek voerde, werd mijn band geplakt. Dat gesprek was met Cees, de pastoor en enkele andere notabelen, maar ging niet over didactiek of pedagogiek. De eerste vraag die ik kreeg was: 'Ben je katholiek en ga je naar de kerk?'", lacht Maria. "Dat was iedereen toen in het zuiden", relativeert ze. "Voordat ik thuis was, was er al gebeld dat ik aangenomen was."

"Dat is echt mijn ding"
In het eerste jaar dat de kweekschool startte in Helmond, koos Maria bewust voor deze opleiding. "Voor les geven aan kleuters had je de KLOS (Kleuterleidsters Opleidingsschool) in Eindhoven. Mijn eerste stage was op de St. Jozefschool, een jongensschool. De school stond in de Heistraat in Helmond. Niet de gemakkelijkste buurt, maar het liep daar als een trein. Heel gedisciplineerd. Ze gebruikten de 'Wardmethode' om de kinderen zingen te leren. Elke dag noten zingen vanaf notenbalken. Die jongens konden dat; heerlijk." Tijdens haar stage op de Franciscus mavo vat Maria het plan op om biologielerares te worden. Toch ziet ze daarvan af, want dan moet ze doorleren. Als 22-jarige staat Maria dus voor de zesde klas van De Raagten. "Daar kon ik mijn ei kwijt; vertellen over de dingen die gebeuren in de wereld en over de zaken die in de krant staan. Ik vind alle vakken leuk om te geven, maar mijn voorkeur gaat uit naar: wereldoriëntatie, gym, zingen en geschiedenis. Knutselen is echt mijn ding. Dan wil ik een product hebben en iets moois maken. In de herfst zijn we bijvoorbeeld op spinnenjacht geweest en hebben de kinderen een kruisspin gehaakt. En nu borduren ze een kerstbal …"

Van klassikaal naar … klassikaal
"Eigenlijk gaat het hier op school niet heel anders dan vierenveertig jaar geleden", vertelt Maria. "Toen waren de lessen heel klassikaal. Ongeveer vijftien jaar geleden begonnen we met zelfstandig werken, met dag- en weektaken en coöperatief leren. Dat hebben we een jaar of zes gedaan. We merkten dat veel kinderen afhaakten, dus daar zijn we mee gestopt. Kinderen hebben vertelling nodig: ik leg uit en als ze het snappen dan kunnen ze aan de gang. Nu krijgen we overigens zelf instructie hoe we het beste de coöperatieve werkvormen aan kunnen aanbieden."

Een juf met een duidelijke onderwijsvisie dus die zelf ook blijft leren.

"Mam, heb je tijd?"
Midden jaren '70 waren Maria en haar man Bert hun tijd ver vooruit. Bert werd huisman en bleef thuis om voor hun zoon Fons te zorgen. "Omdat ik volledig werkte, heb ik nooit voor mijn eigen kind gezorgd, want ik was hier. Ik zou het dus heel leuk vinden als ik straks oma word. Dat mijn zoon vraagt: 'Mam, heb je tijd?'. Ja, ik ben echt bang dat ik in een gat val na mijn afscheid." DeMooiLaarbeekKrant hoopt dat Maria reageert op haar pensioen zoals na de verhuizing van zes jaar geleden van de Raagten naar de nieuwe locatie. Die overgang leek haar heel moeilijk. "Ik had gedacht dat gaat me niet lukken, maar ik was na één dag al gewend." Wie weet gebeurt dat straks ook, Maria.