Joop Spek: "Met pijn in mijn hart ben ik gestopt"

Lieshout – Zowel letterlijk als figuurlijk is Joop Spek met pijn in zijn hart gestopt met zijn vrijwilligersactiviteiten in Laarbeek. Jarenlang zette hij zich vrijwillig in voor diverse - veelal - Laarbeek-brede organisaties. Eind december maakte hij in alle besturen bekend per direct te stoppen wegens gezondheidsklachten. "Ik hoop in november 80 jaar oud te worden. Maar dan moest ik - volgens de dokter - wel acuut stoppen met wat ik vrijwillig deed in Laarbeek."

Joop is een ondernemer in hart en nieren. De van oorsprong afkomstige Rotterdammer (Moordrecht) kwam in 1974 met zijn vrouw Gerda in Lieshout wonen. "Ik was directielid bij 'verhuizenmeubelen' in Nuenen, dat zat in het pand waar nu Goossens zit. Ik wilde niet in dezelfde plaats werken en wonen. Zo kwam ik in Lieshout terecht."

In Lieshout ging je je al vrij snel vrijwillig inzetten voor het dorp. Hoe kwam dat zo?
"In 1976 vierde ik voor het eerst carnaval. Ik raakte aan de praat met Ria van Luijt, waarbij, na enkele alcoholische versnaperingen, de weddenschap ontstond dat we in 1978 in Lieshout op eigen tennisbanen zouden kunnen tennissen. Ik zei tegen haar: 'Als je iets wilt, moet je het zelf organiseren.' Na een paar weken heb ik Ria gebeld om te vragen of ze er nog steeds zo over dacht. We zijn samen de kar gaan trekken en zo werden er in september 1978 drie tennisbanen geopend. Dat was de geboorte van tennisvereniging De Raam. Ik ben hier vervolgens 13 jaar voorzitter van geweest en gekroond tot erelid toen ik hiermee stopte."

Je nam de zin 'als je iets wilt, moet je het zelf doen' wel heel serieus. Je werd zelfs raadslid van de gemeente Lieshout in 1982.
"Dat heb ik inderdaad 4 jaar gedaan. Ik was het eerste raadslid dat namens een landelijke partij (CDA) in de raad zat."

Maar ook op werkvlak ging het ondernemersbloed bij je kriebelen in die tijd.
"Klopt. Lederen Zitmeubelen was een meubelbedrijf dat vestigingen had in het buitenland, maar nog niet in Nederland. Ik ben toen gevraagd om de franchiseorganisatie in Nederland op poten te zetten. Later werd dit bekend als Lederland. Ik opende hierin ook twee eigen zaken, in Breda en Eindhoven. De meeste mensen zullen deze zaak wel kennen, omdat die nog steeds op Ekkersrijt zit."

Deed je naast het runnen van de franchiseorganisatie en de twee winkels ook nog dingen erbij?
"Ja, ik ben in Breda 15 jaar lang voorzitter geweest van de ondernemersvereniging Meubelboulevard Breda. Hier zaten alle 55 ondernemers in, die een winkel daar hadden. Het werkte met een verplichte contributie als je daar je vestiging hebt, dus iedereen was automatisch lid. Dat werkte erg prettig. Ik heb door die functies ook met eigenaren van heel grote bedrijven aan tafel gezeten."

En verder?
"Verder ben ik destijds gevraagd als commissaris van de Woningstichting Lieshout-Mariahout (later bekend als Woningstichting Laarbeek, en nu gefuseerd als WoCom). Direct daarna sloot Aarle-Rixtel hierbij aan, en weer iets later ook Beek en Donk. Ik kreeg een bestuursfunctie in die stichting. Er hebben diverse grote transities plaatsgevonden in deze organisatie. Deze heb ik mee mogen bewerkstelligen. Het was een uitdaging om dat te doen, maar erg leuk. Ik ben hier een jaar of 7 geleden mee gestopt."

En toen bereikte je rond 2005 je pensioengerechtigde leeftijd…
"Klopt. Maar dat is niet de reden waarom ik alles verkocht heb. Ik kreeg toen hartproblemen en moest een openhartoperatie ondergaan. Ik zat toen dus eigenlijk in eenzelfde soort situatie als nu."

Na de operatie knapte je weer op. Je koos ervoor om je in Laarbeek verder nuttig te maken.
"Ja, je hoeft mij niet achter de geraniums te zetten. Ik wil me graag nuttig maken voor de gemeenschap. Dat geldt overigens ook voor mijn vrouw Gerda, die een paar weken terug nog een vrijwilligerspenning van de gemeente Laarbeek in ontvangst mocht nemen voor haar inzet bij de bridgeclub."

Waar heb jij je hier nog allemaal voor ingezet?
"De meeste mensen zullen mij kennen van wat ik de afgelopen 8 à 9 jaar in Laarbeek heb gedaan. Zo ben ik destijds benaderd om bestuurder te worden van een nieuw op te richten VVV in Laarbeek. Vanuit die functie vervulde ik ook een bestuurszetel in de Stichting Peelpromotie. Daarnaast hebben ze mij gevraagd om voorzitter te worden van de Stichting AED-Alert Laarbeek. Dat is trouwens een geweldig project. Heel Laarbeek is met 500 vrijwilligers en overal AED's gedekt. Ook ben ik gevraagd om voorzitter te worden van Centramanagement Laarbeek. Dat was nieuw in Laarbeek en daarmee ook een grote uitdaging voor me. Het was zaak om zo spoedig mogelijk een goede organisatie op touw te zetten. Hier is vervolgens veel uit voortgekomen, waaronder de eerste centrummanager, het invoeren van reclamebelasting op het Piet van Thielplein, Revitalisatie Heuvel Lieshout, De Nieuwe Winkelstraat op het Heuvelplein en niet te vergeten de realisatie van Ondernemersfonds Laarbeek, waar ik ook een bestuursfunctie in bekleedde.

Buiten Laarbeek om ben ik al jaren lid van de geschillencommissie. Dit is een commissie die bemiddelt tussen ondernemers en particulieren die een geschil met elkaar hebben. Ik zit hier als bemiddelaar en deskundige vanuit de meubelbranche in. Ook begeleid ik nieuwe deskundigen – in alle branches – bij hun eerste optreden. Daarnaast maak ik sinds 2011 deel uit van de Ledenraad van Rabobank Peel Noord. Beide functies ga ik dit jaar ook beëindigen."

Eind december verraste je iedereen door per direct je werkzaamheden neer te leggen.
"De laatste maanden kreeg ik weer steeds hartklachten. Deze werden volgens de dokter veroorzaakt door stress. Hij adviseerde me met klem dat ik per direct mijn vrijwilligerswerkzaamheden neer moest leggen, omdat ik anders dit jaar de leeftijd van 80 niet zou halen. Zodoende heb ik voor mezelf gekozen en besloten per direct te stoppen. Inmiddels is de operatie achter de rug en gaat het goed met me."

Hoe is het nu, zonder al die bovenstaande functies?
"Ik zit nog in een afkickfase, zullen we maar zeggen. Het is raar dat ineens al die werkzaamheden wegvallen. Ik probeer te genieten van alles wat ik leuk vind, zoals zwemmen, wandelen en tennissen. Ook maak ik graag muziek en lees ik graag boeken. Daar heb ik de laatste jaren wat minder tijd voor gehad. Op naar de 80!"