Lenie en Herman Segboer kregen bezoek van de burgemeester
Lenie en Herman Segboer kregen bezoek van de burgemeester

Diamanten paar Herman en Lenie Segboer

Algemeen

Mariahout - Op 29 januari 1959 stapten Herman en Lenie in het huwelijksbootje. Ruim zestig jaar delen ze lief en leed met elkaar. Een hecht koppel, dat bij de tijd is gebleven.

Uit dankbaarheid naar Lourdes
"Over zestien jaar worden we honderd", lacht Herman. "of, we worden 84 lentes jong." De MooiLaarbeekKrant praat met een energiek koppel, dat ondanks lichamelijke ongemakken goed weet wat er in de wereld te koop is. Herman verzorgt Lenie, die slecht ter been is. Samen brengen ze de dagen door en vervelen zich niet. "Vorige jaar zijn we in Lourdes geweest uit dankbaarheid", vertelt het paar. "We hebben een ontzettend mooi leven. En ook nu, met ons diamanten huwelijk, zijn we vereerd door alle aandacht die we krijgen." Met kinderen en kleinkinderen werd het feest op een vakantiepark gevierd. "Samen schilderden we ons gezin", vertelt Lenie. "Die kwam als versiering ter gelegenheid van ons huwelijk voor ons huis."

Nonnen hadden pech
Lenie zag Herman voor het eerst in een Rooijse danstent. "Hij kon ontzettend goed dansen", lacht Lenie. "Ik dacht, die moet ik hebben." Lenie werkte als enige leek bij de nonnen in Schijndel, maar Herman stal haar hart. Herman was toentertijd timmerman en kon samen met Lenie een duplexwoning in de Bernadettestraat huren. "Ik verdiende 17,50 gulden per maand", vertelt hij. "Daar kon ik de huur van 7 gulden mee betalen." Het waren andere tijden. Samen kregen ze drie kinderen, Henrie, Stefan en Joanita, en acht kleinkinderen. "Het eerste achterkleinkind is op komst", vertelt het paar. "Stefan wordt opa."

Toneel spelen en schrijven
Leidster op de peuterspeelzaal, zingen, toneelstukken spelen en schrijven. In de Mariahoutse gemeenschap zijn Lenie en Herman geen onbekenden. Jarenlang waren ze met toneelstukjes het Mariahoutse animatieteam. Met regelmaat verzorgden ze de creatieve noot bij bijzondere festiviteiten. Bijvoorbeeld bij het tekenen van de 'Vrede van Mariahout'. Herman speelde 'de abt van Floreffe', Lenie schreef de tekst. "Ze wilden Herman boer laten spelen, maar abt klopte beter", vertelt Lenie. "Met een knipoog naar het heden, doordat iemand de abt mobiel belde. Van die humor houden wij." Voor de KBO schreef Lenie diverse stukken. Vaak acteerde het paar zelf mee. "Mooi was 'Op weg noar dun himmel", vertelt Herman. "Samen met Wim van den Berg speelden we twee vrienden die zich zo misdroegen dat ze de hemel niet binnenkwamen." Engel Lenie hield ze in eerste instantie tegen, maar krijgt later sympathie voor de mannen.

Op de knieën
Het laatste stuk waarin ze samen speelden was het indrukwekkende oorlogsdrama 'Oorlogstuig' in museum 'Bevrijdende Vleugels' in Best. "Veel tekst hadden we niet", vertelt Lenie. "maar we waren vaak op het toneel en moesten veel omkleden." Nu doen ze het rustig aan. "Ik ben nooit voor Lenie op de knieën gegaan", grapt Herman. "maar tegenwoordig doe ik dat elke dag." Met deze humor komen Herman en Lenie hun dagen wel door, op naar de zeventig jaar.

Tekst: Marie-Christine van Lieshout