Theodoor Biemans
Theodoor Biemans Foto: Martin Prick

Dierencrematorium opent in Lieshout

Algemeen

Lieshout - Op zijn eigen grond opent voormalig wethouder Theodoor Biemans een crematorium voor dieren. Na een voorbereiding van tien jaar is het nu eindelijk zover dat Theodoor samen met zijn vrouw Sjannie en hun dochter Nelleke in een behoefte onder dierenliefhebbers gaat voorzien.

Alternatief
Op 19 februari 2009 dient wethouder Biemans een verzoek in om een crematorium en begraafplaats voor dieren te gaan beginnen. "Aanleiding was een gesprek dat ik had met een man, die zijn huisdier vlak tevoren had laten cremeren. Dus ik vroeg hem, waarom hij het dier niet in de tuin had begraven. De man vertelde dat hij op een flat woonde". Aan Biemans werd het toen goed duidelijk, dat er een behoefte is onder huisdierliefhebbers, om van hun dieren op een waardige manier afscheid te nemen. Het gaat vaak zo, dat een dier ziek naar de dierenarts komt en het besluit valt om het dier daar te laten inslapen. Het lijk wordt in de meeste gevallen in een kadaverton gegooid, die na enige tijd door de firma Rendac of een aanverwante firma wordt geleegd. De overblijfselen worden dan verwerkt tot andere producten, die nog goed bruikbaar zijn, zoals bijvoorbeeld beenderlijm. "Veel huisdiereigenaren vinden dat een verwerpelijke gedachte en voor de mensen, die geen plaats hebben in hun tuin wil ik een alternatief bieden", vertelt Theodoor.

Verlies
Achter zijn woning ligt een afgerasterd stuk grond, waarop bij wijze van proef een aantal grafjes zijn gemaakt. Er is een toegangspoort, waardoor huisdiereigenaren de graven kunnen bezoeken. "We willen echter niet, dat er loslopende wilde dieren en zwerfdieren op de begraafplaats komen", vertelt Theodoor. In een leegstaande schuur achter op zijn terrein staan de crematieovens opgesteld. Allereerst komt Theodoor zelf het dier bij de dierenarts of op een huisadres ophalen. Het wordt dan naar de koelcel gebracht en afhankelijk van de wensen van de eigenaar samen met andere dieren of apart, verbrand in de oven. Na afloop blijft een klein beetje as over dat verstrooid kan worden. Een andere mogelijkheid is dat alle as of een gedeelte ervan in een urn mee naar huis wordt genomen. Ook bestaat de mogelijkheid om een klein deel van de as in een hangertje te doen. "Er was hier een man, die ervoor koos om een knuffelsteen van zijn dier bij zich te houden. In zo'n kunststof 'steen' zit een paar gram as van een huisdier. Die man vertelde, dat de steen nu bij hem thuis lag, maar dat hij de steen de eerste maand na het overlijden van zijn hond in zijn broekzak had om het verlies gemakkelijker te kunnen verwerken".

Waardig
De ovens in het crematorium 'RaamRust' zijn van Engelse makelij en speciaal voor dit doel geconstrueerd. Er zijn allerlei veiligheidsmaatregelen ingebouwd, die ervoor moeten zorgen, dat er buiten absoluut niets te ruiken is van de verbranding. "Hier staat het equivalent van een klein huis aan investering", vertelt Theodoor, "dus voor de winst hoef je het niet te doen. Mij gaat het erom dat er voorzien wordt in een behoefte. Mensen willen er zeker van zijn, dat hun geliefde huisdier niet in een ton samen met andere dieren wordt verwerkt tot lijm. Veel mensen kiezen er daarom ook voor het dier alleen door mij te laten ophalen en verbranden. Ze hoeven geen urn of een herdenkingsketting. Voor hen is het belangrijk, dat er waardig met hun huisgenoot wordt omgegaan".

Meer inlichtingen: Dierencrematorium en -begraafplaats Raamrust, Elsduijn 1 Lieshout, of via info@raamrust.nl.