Postduivensport in Beek en Donk: "Wedstrijdduiven kweken is een levenswerk"

Beek en Donk - DeMooiLaarbeekKrant neemt een kijkje bij duivenmelker Harrie Barten in De Koppelstraat. De duivensport was 'vruuger' heel populair in Beek en Donk. Het aantal duivenmelkers in het verstedelijkte Brabant is echter schrikbarend teruggelopen. Duivensport staat op de lijst van Nederlands immaterieel erfgoed.

Harrie Barten
"Ik ben 64 jaar geleden geboren. Waarschijnlijk in een duivenkooi. Mijn hele leven ben ik bezig met duiven. Mijn hele familie had duiven. Mijn twee jaar geleden overleden vrouw was dochter van… een duivenmelker."

Vruuger
"Vruuger had bijna iedereen duiven. In De Mgr. Verhagenstraat, waar ik woonde, deur voor deur. Duiven waren voor de gewone man, wat renpaarden waren voor de rijke mensen. Het was spannend of alle duiven terugkwamen van een wedvlucht en welke duif het snelste gevlogen had. De hele straat stond buiten met een voerbakje te rammelen. Het wedstrijdringetje werd snel in de duivenklok geduwd. Die stopte dan. Die klok werd op de club gecontroleerd."

"En dan?", zo wil DeMooiLaarbeekKrant weten. "Nou dan begon het pas", glimlacht Harrie. "Van iedere duif werd, tot drie cijfers achter de komma, bepaald wat de gemiddelde snelheid was. Met een lange staartdeling."

Tegenwoordig
"Tegenwoordig gebeurt dat digitaal. De afstand van losplaats naar hok wordt met gps gemeten. Nauwkeurig tot op de centimeter. De klok is vervangen door een computer. Iedere duif heeft een ring met een chip. Zodra de duif op de klep landt, gaat er een signaal naar de computer en is de tijd vastgelegd. De computer doet het rekenwerk. Ik hoor alleen een piepje."

PV 'De Luchtbode' Beek en Donk
"Onze vereniging heet De Luchtbode Beek en Donk en is gevestigd aan de Herendijksestraat. We hebben ongeveer negenentwintig leden. Volgend jaar bestaan we honderd jaar. We komen zeker drie of vier keer per week bij elkaar om in te schrijven, om in te korven, of voor de gezelligheid. In de winter leggen we een kaartje. De gemiddelde leeftijd van de leden is hoog. We hebben één jeugdlid… van vijfenvijftig", grapt Harrie.

DeMooiLaarbeekKrant neemt een kijkje bij het clubgebouw. Een aantal leden is bezig om duiven in te korven voor een vlucht vanaf La Souterraine (663 km) Het is een gezellig onderkomen, met een mooi barretje waar Toon van der Aa al negentien jaar de scepter zwaait. Harrie doet met zes duiven mee aan deze vlucht.

Wedstrijdtactiek
"Om de duiven sneller te laten vliegen gebruiken duivenmelkers een trucje. Vóór een wedstrijd worden duivinnen en doffers even bij elkaar gezet, zodat ze de liefde kunnen bedrijven. Daarna gaat één van de twee, op reis. Soms ook alle twee, maar dan gescheiden. De duiven keren zo snel mogelijk terug om dat nog een keer mee te kunnen maken."

Trainen
"Na vier maanden begint de training van jonge duiven. Eerst vlak bij het hok. Daarna wordt de afstand steeds groter. Er volgen wedstrijdjes, waarbij de duiven gelost worden op middelgrote afstanden en wedvluchten over afstanden tot 1200 km. Sommige vluchten zijn zelfs meerdaags. Duiven kunnen wel snelheden van 130 km per uur halen. Hoe ze steeds maar weer de weg terugvinden is voor mij, maar ook voor de wetenschap, een raadsel."

Topsport
"Duiven zijn net wielrenners. Elke dag ben ik bezig met de verzorging en de training. Ik geef ze goede voeding en extra mineralen." Harrie's duiven en duivenkooien zien er inderdaad piccobello uit.

"Een wedstrijdduif gaat zo'n vier jaar mee. Met talentvolle duiven, kweek ik verder. Ik heb zo'n negentig duiven. Dit jaar ben ik al negen duiven kwijtgeraakt. In de toren bij De Mortel zitten valken. Mijn duiven die uitgeput terugkomen van een lange vlucht, zijn een gemakkelijke prooi voor die roofvogels. Ik kan me daar behoorlijk boos over maken. Het is geen natuurlijke situatie."

Verdwaald
"Een uitgeputte en verdwaalde duif kun je gemakkelijk vangen. Via het nummer op de ring en de website www.duivensportbond.nl, kun je het telefoonnummer van de eigenaar achterhalen. De koeriersdienst van de NPO (Nederlandse Postduiven Organisatie), bezorgt deze duiven weer terug bij de eigenaar."

Veel geld
"In onze sport gaat inmiddels veel geld om. Chinezen betalen voor een topduif om mee te kweken enorme bedragen. Dat is geen hobby meer. Wedstrijdduiven kweken is een levenswerk. Ik wil mijn duiven voor geen goud missen. Trouwens er heeft zich nog geen Chinees gemeld", lacht Harrie.