Gijs Smits: "De paralympics is mijn droom"

Beek en Donk - 'Dromen en leven zonder beperking'. De bijna 16-jarige Gijs Smits uit Beek en Donk maakt dit zeker waar. Vlak na zijn geboorte werd hij ernstig ziek. Bij de behandeling van de problemen met zijn darmen kwamen een aantal neveneffecten tevoorschijn die de nodige impact zouden hebben op de rest van zijn leven. Niet alleen moest zijn onderbeen geamputeerd worden, zijn zicht verloor hij nagenoeg geheel en daarom is Gijs bijna blind.

Gijs is niet bij de pakken neer gaan zitten. Hij is gemotiveerd tot en met om zijn toekomst in handen te pakken en te houden. "Mijn ouders hebben mij altijd normaal behandeld en gezegd dat ik alles kon wat ik wilde, soms met wat aanpassingen. Zij staan altijd voor mij klaar en zijn mijn ogen als dat nodig is." Moeder Peggy glimt van terechte trots als zij haar zoon dit hoort zeggen. Om op deze leeftijd zo sterk in je schoenen te staan en lekker in je vel te zitten, dat is zeker een prestatie, van Gijs maar ook van zijn ouders die hierin een belangrijke rol hebben.

Gijs zit op het VMBO basis beroeps van het Visio onderwijs in Grave. Dat gaat goed, en hij vindt het leuk op school. Gijs heeft een bijbaantje waar hij 2 avonden per week aan het werk is en dat hem ontzettend goed bevalt. Het leukste echter is toch wel het sporten. Hoe Gijs aan het roeien kwam wil DeMooiLaarbeekKrant graag weten. "Via de Johan Cruijff dag waar ik met school naar toe mocht. Daar ontmoette ik Marije Smits die op paralympisch niveau hardloopt. Zij vroeg mij aan welke sport ik dacht met mijn beenprothese. Zij heeft zelf ook een beenprothese, vandaar de klik. Op dat moment zwom ik wel een keer in de week maar ik was zoekende naar een andere geschikte sport voor mij. Op de paralympische talentendag, waarvoor zij mij aanmeldde, maakte ik kennis met 4 verschillende sporten, waaronder roeien. Margriet Sietze van de koninklijke Nederlandse roeibond (KNRB) heeft mij daar gespot en een roeivereniging voor mij gezocht. Dat werd de roeivereniging in Weert, met coach Paul Voermans. Na een jaar in Weert te hebben geroeid en waar mijn coach stopte, ben ik gaan zoeken naar een andere roeivereniging en kwam ik terecht bij de Eindhovense Roeivereniging Beatrix. Hier roei ik nu al ruim een jaar en word ik begeleid door weer geweldige coaches, waaronder Sybold en Martien."

Waarom is roeien dan een goede sport voor jou?
"Ik ben lang, dat is een voordeel met het halen tijdens het roeien. Ik roei meestal in een tweetje (een roeiboot voor 2 personen), maar ook soms in een boot voor 4 personen. De anderen in de boot zijn dan mijn ogen en ik kan mij dan concentreren op de techniek. Ik roei ook in een skiff (1 persoons boot). Ik ben gestart met zijdrijvers, omdat het lastig was mijn juiste balans te vinden met mijn prothese en omdat we niet wisten of mijn prothese los zou gaan als mijn boot zou omslaan. Maar sinds kort kan ik ook zonder drijvers roeien. Dat is wel gaaf. Ik heb nu goede balans, en dat voelt super. Een speciaal enkelgewricht zorgt ervoor dat ik met allebei mijn benen kan roeien en kracht zetten."

Wat hoop je voor de toekomst te bereiken?
"De paralympics is mijn droom. Of ik er kom, dat zal de tijd leren. Ik werk er hard voor, en zal er alles aan doen om het waar te maken. Ik ben bij de laatste vijf genomineerden in mijn categorie 'Lichamelijk of zintuigelijk beperking' voor Uniek Sporttalent 2019. Van 7 oktober tot 18 oktober is de laatste stemronde, en moet ik zoveel mogelijk stemmen zien te halen. De stemmen van het publiek tellen voor 50% mee, dus hoop ik dat veel mensen op mij zullen stemmen. Stemmen op Gijs is mogelijk via de website www.unieksporten.nl.

Moeder Peggy vertelt dat ze aan het wachten zijn op een akkoord van CZ op de aanvraag voor een computergestuurd been. "Het geeft Gijs veel meer kwaliteit van leven, omdat hij dan bijvoorbeeld gewoon trap kan lopen en met leeftijdsgenoten gelijk in de klas kan komen. Nu hobbelt hij erachteraan, omdat hij steeds zijn been moet bijzetten. Vanwege zijn blindheid is zijn gevoel dusdanig goed ontwikkelt, dat hij al binnen een halve dag met het been kon lopen, waar normaliter een paar maanden voor staat om het te leren. Het zou fantastisch zijn voor Gijs."

Een zeer bijzonder interview met een inderdaad unieke jongen. Zo inspirerend en leuk, dat je vergeet dat hij beperkingen heeft. Zelf zegt Gijs: "ik denk niet in beperkingen, maar in mogelijkheden en die heb ik volop."