Vlnr: Mien, Ciska en Irma
Vlnr: Mien, Ciska en Irma Foto: Martin Prick

Huize De Bleek 50 jaar in Beek en Donk

Algemeen

Beek en Donk - Sinds vijftig jaar is huize De Bleek een begrip in Beek en Donk. Het begon allemaal in een villa aan de Bosscheweg. Op dezelfde plaats staat nu een modern gebouw waarin de cliënten zijn gehuisvest. Mien van 82, Ciska van 73 en Irma van 71 hebben al die 50 jaar meegemaakt. Als jonge bewoners kwamen zij in de villa in Beek en Donk toen ze speciale zorg nodig hadden.

Contact
Mien komt uit Son en Breugel. Ze heeft geen zussen of broers en is opgevoed door moeder. Op de kermis won ze met hengelen een prijs. Het badeendje, dat ze ophaalde was goed voor een klein knuffeltje, dat ze vertroetelt als haar kind. Het knuffeltje krijgt eigen gebreide dasjes aan en moet in huis overal mee naar toe. In het gesprek blijkt dat ze nog wat verborgen info heeft voor de verzorgers. Ze stond vroeger in een café achter de bar, maar moeder en vader konden niet meer voor haar zorgen. Ze werkte tijdens haar verblijf in De Bleek in de dagbesteding, maar dat gaat nu niet meer. Mien geniet dus van haar pensioen en blijft voortaan thuis op De Bleek. Breien is haar grote hobby en de begeleidsters hebben haar voor het interview moeten overhalen haar breiwerk even neer te leggen. Het is moeilijk om met Mien snel contact te maken.

Ik hou niet alles bij!
Ciska is een Helmondse, geboren en getogen op 'dun Oliemeulen'. Haar vader was fabrieksarbeider. Ze herinnert zich nog, dat ze met een koffer met spullen in Beek en Donk kwam wonen en het bezoek van de hofkapel van de Teugelders in de villa. Ciska was lid van de wandelclub, maar dat gaat niet meer zo goed. Volksdansen doet ze nog wel. Dan gaat ze naar Helmond. Ciska blijft het liefste thuis. Ze houdt dan alles in de gaten. "Als er een lamp kapot is wordt dat gemeld door Ciska", vertelt één van de begeleidsters. Tafelvoetbal is één van haar grote hobby's. Daarin verslaat ze iedereen. Ciska heeft nog twee broers en twee zussen, nl. Jan, Leo, Anny en Corrie. Ze werkte bij de Helso, waar ze niet meer weet wat ze voor werk deed: "Ik hou niet alles bij!".

Scootmobiel
Irma vertelt dat de auto, die haar moest brengen wel 6 keer voorbijgereden was, voordat ze wisten waar Irma moest worden afgezet. De vader van Irma was sluiswachter in Someren. Ze heeft nog twee zussen, Yvonne en Annemarie, die geregeld zorgen voor bezoek en het behartigen van de zaken van Irma. Door de week werkt ze op de dagbesteding waar ze bijvoorbeeld DVD's moet uitpakken, die gerecycled worden. Ze werkt ook nog als vrijwilligster op De Regt, waar ze meehelpt bij het schenken van koffie. Irma heeft al van veel mensen afscheid moeten nemen. Sommige bewoners gaan op een andere plaats wonen. "Maar soms zijn ze overleden", legt Irma uit. In het dorp kent Irma veel mensen, als ze met haar scootmobiel op pad gaat.

Foto
Contact met kinderen is er weinig. Vroeger was De Bleek opgenomen in de organisatie van de Roefeldag. De begeleidsters vinden het jammer, dat dat niet meer gebeurt. Belangstelling is er nog wel voor. Het hele weekend is er feest gevierd, waarbij oud-begeleiders en familie van de cliënten welkom waren. De grote tent in de tuin staat al klaar. Als de drie jubilarissen na het gesprek op de foto gaan, wil Mien de foto zien om te kijken, of de bril goed staat. Ook willen ze de foto graag hebben. Nou, dat wordt dan het cadeautje van de krant aan de drie jubilarissen.