Afbeelding

"Er was daar niemand die écht van je houdt"

Algemeen Human Interest

Beek en Donk – Hij is deze week 17 jaar oud geworden. Zijn verjaardag is vol overgave gevierd en hij kijkt samen met zijn familie reikhalzend uit naar de naderende feestdagen. Joey Verweij uit Beek en Donk vertelt hoezeer hij de nabijheid van zijn familie heeft leren waarderen – juist tijdens de feestdagen – sinds hij een jaar geleden werd opgenomen in een kliniek en geen contact met de buitenwereld mocht hebben.

'Back to Basic'
Nadat hij twee jaar lang in een depressie zat en daarnaast gedragsproblemen begon te vertonen, was voor moeder Wendy de maat vol; "het ging echt niet meer thuis", vertelt ze, "er moest iets veranderen, de cirkel moest worden doorbroken. Heel moeilijk want je moederhart zegt iets heel anders dan je verstand." Joey zit naast zijn moeder en knikt: "Tante Ans heeft mij in contact gebracht met de YWCC-kliniek (Yes We Can Clinic) in Hilvarenbeek, een instelling voor mensen tussen 13 en 23 jaar oud met verslavings- en/of gedragsproblematiek(en). Ik ben daar tien weken lang intern geweest. Kleding was het enige dat ik mocht meenemen, verder niks. Het was echt 'back to basic'. De eerste vijf weken mocht ik geen enkel contact met de buitenwereld hebben. De daaropvolgende vijf weken mocht je twee keer een brief schrijven en twee keer tien minuutjes per week bellen. Dat was zo ontzettend zwaar. Je hebt wel altijd andere mensen om je heen daar (zgn. 'fellows' genaamd) en ze zijn ontzettend aardig, maar er was daar niemand die écht van je houdt."

"Je kind geen gelukkig nieuwjaar kunnen wensen, klopt niet"
Moeder en zoon hebben elkaar ontzettend gemist tijdens de feestdagen vorig jaar. "In de kliniek werd wel stilgestaan bij de feestdagen", vertelt Joey, "maar je mist het contact met thuis enorm. Ik wilde maar één ding; naar huis!" Moeder Wendy herkent dit gevoel maar al te goed: "Dit gold andersom natuurlijk ook. Joey werd op 5 december opgenomen in de kliniek, hij werd 16 toen hij er net zat en we mochten geen contact hebben tijdens de kerstdagen en Oud en Nieuw. Dat druist zo in tegen je gevoel dat je kind bij je hoort te zijn tijdens deze speciale momenten. Je kind geen gelukkig nieuwjaar kunnen wensen, klopt niet. We hebben vorig jaar bewust begin november de kerstboom al gezet om toch even samen het kerstgevoel te kunnen beleven. Hoe anders is het dan toch dit jaar?"

Persoonlijke groei en het aangaan van vriendschap
Joey moest aan de bak maar gooide aanvankelijk 'de kont tegen de krib' en niet te zuinig. "Ik ben een aantal keren weggelopen uit de kliniek en nam geen deel aan de verplichte groepsactiviteiten. Toch kwam er een kantelpunt waarop ik besefte; 'het is nu of nooit'." Hij stelt zich open, geeft zich over en ontwikkelt zichzelf langzaamaan door middel van sport en (groeps-)therapie. Langzaam maar zeker overwint hij zijn depressie en wil hij juist een voorbeeld zijn voor anderen. Het is daarom dat hij in september van dit jaar zijn persoonlijke verhaal laat optekenen door een regionaal dagblad, waarin hij uitkomt voor zijn transgender-zijn en aandacht vraagt voor eenzaamheid onder jongeren. 'Ik heb één goede vriend en zou zo graag meerdere vriendschappen onderhouden', was de boodschap en hij deed een oproep om met anderen in contact te komen. Hierop werd veelal gereageerd door oudere mensen die het dapper vonden van hem dat hij zich zo kwetsbaar durfde op te stellen maar nieuwe vriendschappen zijn helaas nog niet ontstaan sindsdien.

"De uitnodiging om in contact te komen met leeftijdsgenoten om samen gesprekken te voeren en te chillen, staat nog altijd open", aldus een serieuze Joey.

Een jaar later
Moeder en zoon zijn beiden afzonderlijk van elkaar al de hele maand december bezig met hoe het een jaar geleden ervoor stond. Toen ze de oproep van deze krant lazen, kwamen ze – hoe toevallig – allebei met het idee om contact op te nemen. Joey: "Nu ik uit mijn depressie ben, merk ik dat ik milder ben. Ik heb een gezond ritme teruggevonden en ik heb weer zin om dingen te ondernemen. Dankzij de tools die ik heb gekregen om me op moeilijke momenten staande te houden, ben ik niet bang voor een terugval. Je moet de cirkel doorbreken, je niet afsluiten en in contact blijven met de juiste mensen heb ik geleerd. De hechte band die ik heb met mijn familie, maakt me ook sterk." Moeder Wendy is net zo positief; "er is zoveel veranderd in een jaar. Joey heeft plezier in het leven terug en heeft de ambitie om te gaan werken. Dat hadden we een jaar geleden niet kunnen denken." Een jaar later en het gaat goed met Joey: "Ik kijk uit naar de feestdagen, lekker gourmetten met mijn familie en genieten van elkaar. Ik kan nu uit ervaring zeggen 'ben ontzettend dankbaar voor wat je hebt en maak er wat moois van samen'."

Voor leeftijdsgenoten die serieus in contact willen komen met Joey; mail gerust naar sp00kyjoey@hotmail.com.

Hele warme feestdagen toegewenst namens Joey en zijn familie!