Column: 'Lieve Co' (11)

‘Gewoon je bek houden als je daar zit, naar de wedstrijd kijken en niet schreeuwen’, aldus premier Rutte tegen RTL Nieuws. ‘Dat is te doen.’

“Nou, nou, nou Rutjeman, beginde het beu te worre”…? Ik dacht bij mezelf; ’laat ik eens afwachten, na de zomer zal dat hele circus wel verdwenen zijn’! En zal mijn “lieve Co” column ‘wel’ niet meer van toepassing zijn, op de hectiek die er ‘eens heerste’. ‘Mmm, dat is net zoiets als met zonder jas’... Maar nee hoor, tis er nondeju nog gewoon.

Inmiddels beland in schoolweek 4, met een verse lading studenten, die ik op mijn beurt altijd, voor mijn gevoel dan, schattig de benaming ‘puppy’s’ geef. Dat weten ze, ik heb het van top tot teen netjes aan ze uitgelegd. Dus niemand voelt zich bedreigd, aangevallen, gekleineerd of gediscrimineerd. Allemaal wat ‘kleine’ randzaken, waarmee je tegenwoordig, vooral ook als docent, rekening mee moet houden. Een gemêleerd groepje studenten verzameld zich elke week, drie dagen fysiek en twee dagen online, voor mijn neus. Op het begin zeer blije gezichten, die oprecht opgelucht waren dat zij weer in de schoolbanken mochten kruipen. Wie had dát dan ooit gedacht…

De eerste weken tasten ze altijd nog even af. Je heet dan nog gewoon ‘mevrouw’ en ‘juffrouw’. Na enkele weken wordt de noemer anders en weten ze automatisch de weg naar ‘Tos’ te vinden. Groepjes vormen zich of een enkeling kiest ervoor om alleen, als echte ‘ik zit hier voor mezelf en voor niemand anders’ “DIE HARD”, de eerste weken af te tasten. Voor mij als docent een prachtige periode van observeren en van een ‘afstand’ toe te kijken hoe zaken een vorm gaan krijgen.

Maar nondeju Co, als je één keer hoest, je neus ophaalt omdat je net toevallig een kopje ‘cupakippesoep’, die veel te warm was, naar binnen hebt gegoten. En daarbij dan je gehemelte verbrand, want dat gebeurt er dan ook gewoon altijd bij zo’n mok gevuld met hete soep en je veel te gulzig bent, omdat je het geduld niet hebt, om te blazen of even te wachten, omdat je echt wel ziet dat het eigenlijk veel te heet is, omdat de stoom er gewoon vanaf komt... Zo he he dat is eruit, mijn frustratie over die eeuwige te hete ‘cupakippesoep’.

Of je roept iemand wat harder, dan poep je dus gewoon al in je broek van de schrik! Mensen staren je aan, kijken neerbuigend of dat je één of ander ziekelijk lopend object bent. Of ze kijken je met zo’n dodelijke blik aan en draaien gelijk hun hoofd weg. Ga maar eens naar de jumbo, ‘daar maakte da gewoon mee’… 

De tijd van de vallende blaadjes komt er weer aan. Een tijd die bekend staat om zijn onstuimig weer ‘met hier en daar een bui’! Net zoals Rutte, denk ik Co, ‘zou et ni’? Die heeft ook af en toe een bui, ‘hier en daar’. “Achja, zolang het maar ni uit z’n neus komt dan”.

Liefs,
Juf Tos.