Voormalig snoepverkoopster Nelly negentig jaar jong: “Schouders eronder en iets van het leven maken”

Beek en Donk – Menig kinder- of puberhart ging sneller slaan bij het zien van of denken aan ‘Mevrouw van Dommelen’. In de snoepkraam aan de Molenweg verkocht ze jarenlang snoep, frisdranken, ijs en ijstaarten. Afgelopen weekend vierde ze haar verjaardag. Ondanks de Corona-beperkingen een prachtige dag.

Mooie verhalen en fijne herinneringen
“Ik voel me nog steeds dertig”, lacht Nelly van de Laar, “al willen mijn armen en vingers niet meer zo goed meewerken.” Vrolijk staat Nelly in het leven. Ze praat honderduit terwijl haar vriendin Jo Spaan voor koffie en gebak zorgt. “We waren tegelijk leesmoeder op de Canisiusschool”, vertellen de dames. “Onze zonen, nu in de vijftig, zaten daar op school.” Nelly is afgelopen zondag, op haar verjaardag, ontzettend verrast. Opgetogen wijst ze naar alle bloemen, tekeningen en kaarten die ze gekregen heeft. Haar zoon Maarten had haar enige zus en zwager uitgenodigd en had voor een grote taart gezorgd. Mensen en kinderen in de buurt waren Nelly niet vergeten en stonden op de stoep voor haar te zingen. Ze plaatsten een bord met ‘90’ in de tuin.

“Zelfs op zondag konden kleinkinderen met opa en oma
een snoepje kopen”

Stadsmeisje in een dorp
Geboren op 1 november 1930 aan de Zonnehofstraat in Helmond groeide Nelly als enig kind op, tot ze op haar achttiende nog een zusje kreeg. Al snel leerde ze haar eerste Jan (van Dommelen) kennen. Ze bouwden een huis aan de Pater Becanusstraat in Beek en Donk waar Jan werkte met levende handel. Hij was witgoedhandelaar, poelier en bezat verschillende dieren. Omgaan met dieren was wennen voor het stadsmeisje Nelly; “Bij ons thuis hadden ze maar een klein stadstuintje.” Altijd gewend om zich keurig te kleden en zich op te maken, waren ze in de buurt in het begin een beetje argwanend over die Helmondse dame. Zou ze het onkruid voor het huis wel weghalen? Uiteindelijk viel het meer dan mee en bleek Nelly perfect in Beek en Donk te passen. “’Zie Nelly eens blinken!’, zei de buurt als ik weer mooi opgemaakt was”, lacht Nelly. “Ik vind het nog steeds belangrijk dat ik er netjes uitzie.” Het huis aan de Pater Becanusstraat werd te klein en daarom verhuisde het stel naar de Molenweg. Daar werd Nelly door een vertegenwoordiger het voorstel gedaan om snoep, ijs en frisdrank te verkopen. Zo ontstond een snoepwinkel aan de Molenweg die elke dag open was. “Zelfs op zondag konden kleinkinderen met opa en oma een snoepje kopen.”

Maak je leven zelf gezellig!
De snoepwinkel was een komen en gaan van schooljeugd. Nelly hielp de schooljeugd nog weleens door haar achtertuin ‘ontsnappen’ als de conciërge van het Walterus de Beecke de tieners op heterdaad wilde betrappen op het weggooien van hun lunch. Een heerlijke tijd. Helaas stierf Jan van Dommelen plotseling. Nelly bleef met Maarten na ruim 25 jaar huwelijk alleen achter. “Schouders eronder en iets van het leven maken”, vindt Nelly. “Simpen is voor niemand leuk.” Ze draaide de winkel alleen verder en was niet op zoek naar een man in haar leven tot ze haar tweede Jan (van de Laar) ontmoette. Na 12,5 jaar een LAT-relatie gehad te hebben trouwde ze met de kinderloze weduwnaar en was nog 21 jaar met hem getrouwd. Drie jaar daarvan woonde ze in Aarle-Rixtel, maar ze kreeg heimwee naar Beek en Donk. Sinds 1,5 jaar is Nelly weer alleen. Ze is blij met haar vriendin Jo, haar zus, zwager en zoon met vriendin die altijd voor haar klaarstaan. “Natuurlijk stak ik afgelopen zondag een lichtje aan bij mijn twee Jannen”, glimlacht Nelly, “maar eerlijk gezegd heb ik door die mooie verjaardag amper aan ze gedacht.”