Soms komt liefde weer op je pad

Lieshout – Deze kerstdagen zullen kleiner en intiemer zijn dan andere jaren. Wat is het bijzonder als je dat kunt delen met een geliefde. Jack Vlaming en Virginia Mouw vonden na het overlijden van hun partners elkaar. “Er is altijd hoop voor nieuwe liefde, je moet er voor open staan. Soms kom je iemand tegen.”

Speling van het lot?
“Eigenlijk vond ik Virginia maar een alternatieve tante”, lacht Jack, als hij over de eerste ontmoeting vertelt. “Mijn vrouw Willie was net overleden en Virginia zou de uitvaart regelen. Of ik Willie achterin mijn auto naar het crematorium wilde brengen? Nee, gewoon in een rouwauto!”

Bij Willie werd in 2012 voor de tweede keer borstkanker geconstateerd. Vanaf 2013 ging ze fysiek steeds verder achteruit en samen maakte het echtpaar plannen over wat er moest gebeuren als Willie er niet meer was. Toen Willie op 31 mei 2014 overleed was de bevriende uitvaartverzorgster waarmee ze plannen maakten tot haar spijt in Spanje. “We hadden geen bezwaar dat een collega de uitvaart over zou nemen”, vertelt Jack, “en zo maakten mijn dochters, schoonzoons en ik kennis met Virginia.” Wat Jack en zijn kinderen niet wisten was dat Virginia in 2012 haar echtgenoot Gert aan kanker verloor. Na zijn overlijden deed ze wat haar hart haar ingaf en begon aan een opleiding tot uitvaartverzorgster, een lang gekoesterde wens. De uitvaart van Willie was de tweede uitvaart die ze deed. “Jack en zijn familie kenden mijn verhaal niet”, legt Virginia uit, “maar natuurlijk herkende ik veel van het proces dat Jack en zijn familie doormaakten.” De drukke uitvaart van Willie werd door Virginia uitstekend geleid en na een aantal weken kregen ze de gelegenheid om samen te evalueren.

Puntjes van kritiek
“We maakten een afspraak die normaal drie kwartier duurt”, vertelt Virginia, “maar tot mijn verbazing verliet ik na 1,5 uur voldaan het gesprek. Ik voelde me enorm op mijn gemak.” Virginia was blij met de puntjes van kritiek die ze van de familie kreeg en durfde aan het einde van het gesprek ook te vertellen dat ze zelf ook haar partner verloren had. Bij Jack begon het ’s avonds te knagen. “Zijn we niet te kritisch geweest?”, bedacht hij zich. “Daarom stuurde ik Virginia een e-mail om te vertellen dat we wel degelijk blij waren met de manier waarop ze de uitvaart had geleid.” Virginia stelde voor dat ze over een paar maanden nog wel een keer contact op zou nemen. Dan konden we het nogmaals evalueren. “Ik ging moeilijke maanden in”, vertelt Jack. “Ik sliep slecht en pas ergens in november begon ik me weer wat beter te voelen. Toen kreeg ik opeens een telefoontje van Virginia. Ze was de afspraak niet vergeten.”

Gestorven geliefden blijven deel van de familie
“De eerste ontmoeting liep meteen ‘uit de hand’”, lacht Jack. “We voelden elkaar ontzettend goed aan en kregen ‘verkering’. Iets wat we niet verwachtten. Maar de affiniteit was blijkbaar mijn familie opgevallen. Mijn dochter zei meteen dat er een klik was.” Sinds 1 november 2015 wonen Jack en Virginia samen in Lieshout. Gert en Willie zijn nog steeds in hun leven aanwezig. “We hebben een soort altaartje waar we bij ze stilstaan”, vertelt Virginia, “en van beiden hangt prominent een foto in de woonkamer.” De kinderen en aanhang hebben de relatie volledig geaccepteerd en het stel prijst zich heel gelukkig met de warme contacten tussen vier families, dus ook die van Willie en Gert. Inmiddels is er een tweede kleinkind geboren en ook rondom de geboorte van dit jongetje wordt lief en leed gedeeld. Jack en Virginia zijn blij met elke dag die ze samen wordt gegeven.