Maikel Wagelmans gooide het roer om: ‘Een dikke knuffel en een smakkerd, dat maakt mijn dag’

Lieshout - Maikel Wagelmans weet het zeker. Werken in de zorg geeft veel meer voldoening dan het werk in een gewone baan. Maikel heeft een vrouw, kinderen en dus verplichtingen thuis. Hij was slager en werkte als keurmeester in een slachterij. De keuze om iets anders te gaan doen, geeft hem veel voldoening.

Op het moment, dat Maikel kinderen krijgt, weet hij dat de zorg hem erg aanspreekt. Zijn werk kan hij steeds minder doen vanwege lichamelijke problemen. “Mensen om mij heen zeiden ook dat de zorg voor mensen mij op het lijf geschreven is.” In het begin wordt dit door hem niet serieus opgevat. “De zorginstellingen zijn echter veranderd. Ze bieden tegenwoordig niet altijd een leerling-salaris, zeker niet als je al wat ervaring hebt in een andere baan”, vertelt Maikel. “Op het moment is het accent in de zorg aan het verschuiven van mensen, die recht van school komen naar wat oudere personen met meer levenservaring.”

Knuffel
Maikel werkt in de somatiek op Echartdal in Eindhoven, een onderdeel van Lunet Zorg. Dat zijn oudere mensen met een ernstige lichamelijke en/of verstandelijke beperking, vaak meervoudig. Hij werkt aan de basis, dus het wassen en luiers verschonen van mensen. “Ik schrok de eerste keer best toen ik daar binnenkwam. Je ziet mensen in een rolstoel, met een slabber om en een luier aan. Op het eerste gezicht kunnen die niets. Maar dan zie je ze lachen tijdens het douchen, ze genieten van de verzorging en je krijgt een dikke knuffel en een smakkerd, omdat ze blij zijn met mij. Dat maakt mijn dag helemaal! Het omgaan met deze mensen is vaak een uitdaging. Ze proberen mij van alles te laten doen. Maar als ze iets zelf kunnen doen, moeten ze dat van mij ook.”

Onvergetelijk
Op het moment is Maikel aan het studeren voor verzorgende IG/begeleider (Individuele Gezondheidszorg), niveau 3 richting gehandicaptenzorg. Vanuit zijn opleiding als keurmeester heeft hij veel aan zijn kennis over anatomie en fysiologie. Het werk vindt hij erg leuk: “Afgelopen week hebben we iedereen naar buiten gereden en hebben we sneeuwballen gegooid. Natuurlijk kon niet iedereen mee. Daarom hebben we sneeuw verzameld in een grote bak en zijn we binnen verder gegaan. Dan moet je wel de hele vloer dweilen en zo, maar de cliënten hebben een onvergetelijke ervaring en daar gaat het om.”

Maikel heeft met een kennis, die dezelfde stap heeft gemaakt, het plan opgevat om misschien op termijn samen zelfstandig iets te gaan beginnen in de hulpverlening.