Ton van den Baar tussen de kinderen.
Ton van den Baar tussen de kinderen. Foto: Martin Prick

Ton van den Baar neemt afscheid van het onderwijs

Algemeen

Lieshout - Na 41,5 jaar werkzaam te zijn geweest neemt Ton van den Baar afscheid van het onderwijs in Lieshout. Zijn laatste lessen gaf hij voor de carnavalsvakantie.

Ton liep zijn eindstage voor Pedagogische Academie Hemelrijken op de Mariaschool in Lieshout . Dit was in 1979. Na het behalen van het diploma werd hij door Tijn Dekkers, directeur van de Jozefschool, gevraagd om als DCAW’er ( Dienst Civiele AanvullingsWerken, een idee in die tijd om extra arbeidsplaatsen te creëren) op school aan de slag te gaan. “Ik was toen nog geen klassenleraar. Ik mocht voor spelling woordpakketten samenstellen. Begin 1980 kreeg ik de vraag om een klasje te gaan runnen met zeven kinderen van het net geopende zigeunerkampje in Lieshout. Het waren zes jongens en één meisje. In leeftijd varieerden ze van 7 tot 12 jaar. Django is later een bekende zanger geworden. Het was een bijzonder muzikaal groepje, ze zongen, dansten en maakten zelf muziek. Bijna de hele dag stond in mijn klas de muziek aan”. Het project was zo succesvol dat zelfs minister Gardeniers de zigeunerklas van Ton met eigen ogen wilde bekijken.

Na een jaar of twee hield de financiering van het project op en kreeg Ton een vaste groep. In die beginjaren werd er op de Jozefschool al heel vooruitstrevend les gegeven. In het grijze gebouw, dat later geel werd en van naam veranderde naar De Fontein, waren een wekelijkse afsluiting en een creamiddag al heel normaal.

Adjunct-directeur
Ton legde zich in groep 8 graag toe op het begrijpelijk aanleren van pittige leerstof, als breuken en het bepalen van de omtrek van een cirkel. Ook de creatieve vakken kregen veel aandacht. Bij geschiedenis werd vooral de periode over de Tweede Wereldoorlog uitgebreid behandeld. Sinds een aantal jaren verzorgt Ton, samen met de kinderen van groep 8 de graven van in Lieshout gestorven soldaten. Jaarlijks deed hij met zijn groep mee aan de Krant-in-de-klas-wedstrijd. Over de schoolkampen op het einde van groep 8 kan Ton wel een boek schrijven. Op een gegeven moment verruilde Ton groep 8 voor groep 3. Dat was een hele stap, maar na de aanvankelijke scepsis vond Ton het een verademing. In die tijd werd hij gevraagd om adjunct-directeur te worden. Daar heeft hij lang over na moeten denken. Gelukkig kon dat steeds in combinatie met het werken in de groep.

Plezier
Ton vindt dat kinderen recht hebben op een vrolijke, vriendelijke leerkracht die ze stimuleert in hun leerproces. Een kind dat ’s morgens lachend binnenkomt, ‘s middags lachend de school uit gaat en in tussentijd van alles heeft geleerd, dat is wat je graag wilt. Nieuwsgierige kinderen die vragen blijven stellen maken hem vrolijk. Als adjunct-directeur schreef hij een nieuwe kleuter in. Aan het einde van het gesprek zei hij tegen het jongetje: “Ik denk dat wij dikke vrienden zullen worden.” Het jongetje glunderde van oor tot oor. Weken later kwam hij op de speelplaats naar Ton gelopen. “Wij zijn toch dikke vrienden?” “Natuurlijk, zijn we dat!” Waarop het jongetje zei: “Zullen we dan een keer afspreken om te spelen?”

Boek
Nu hij van zijn pensioen gaat genieten zal Ton er vaak met vrouw en hond in de camper tussenuit trekken. Misschien dat hij ook tijd neemt om verder te werken aan zijn prentenboek ‘Wat een prachtige vogel is de kikker’. Een boek over vriendschap, doorzettingsvermogen, lef en anders

De eerste klas van Ton van den Baar.