Na 39 jaar neemt Willy afscheid van de bus

Aarle-Rixtel - Door corona geen afscheidsfeestje voor Willy Schepens. Een veertigjarig dienstjubileum haalt hij ook nét niet. Toch reed de buschauffeur afgelopen 39 jaar door de hele regio om reizigers van A naar B te vervoeren. Zijn vrouw Sjannie en buurman Maarten van Rooij vonden dat dit afscheid niet zomaar ongemerkt voorbij mocht gaan.

Liefde op het tweede gezicht
Met een brede lach gaat Willy op de foto. De sportieve buschauffeur krijgt komende periode veel tijd om lekker hard te lopen en met mountainbikegroep VOLT de bospaden in de regio te bedwingen. Dat in de Tweede Kamer een partij zit met dezelfde naam wordt vooral grappig gevonden. ‘Vroeg Op, Laat Thuis’ is dus niet alleen voor politieke partijen van toepassing. Het rijden op de bus was voor Willy ‘liefde op het tweede gezicht’. Hij begon zijn werkzame leven als onderhoudsman bij Van Hoek granenhandel in Aarle-Rixtel. Nadat het bedrijf afbrandde, werkte hij noodgedwongen als vrachtwagenchauffeur. “Heen en weer naar Utrecht stond ik telkens in de file”, vertelt Willy. “In Brabant was het toen nog niet zo druk. Toen ik een advertentie voor buschauffeur zag, was de keuze snel gemaakt.” Busrijden beviel Willy ontzettend goed. “Na twee, drie maanden wilde ik niets anders meer”, lacht hij. “Het is een heerlijk beroep. Niet direct te maken hebben met een baas geeft een groot gevoel van vrijheid en mijn baan is ontzettend afwisselend.” Willy rijdt namelijk steeds andere regionale routes op verschillende tijdstippen. Daarom is geen dag hetzelfde.

Belevenissen in de bus
Tijden veranderen, ook voor een buschauffeur. Helaas is er steeds meer agressie in de bus en is het verkeer steeds drukker geworden. Willy heeft geleerd om met moeilijke klanten om te gaan, maar soms flapperen zijn oren om de dingen die vooral uitgaanspubliek ’s avonds door de bus durft te schreeuwen. Met veel plezier denkt hij dan ook terug aan de zogenaamde ‘Kienvrouwtjes’ die in Helmond na het kienen de bus naar huis namen. In de bus werden prijzen soms geruild met alle verwikkelingen van dien. “Het was sowieso leuk om in Helmond binnenstad te rijden als het markt was”, vertelt Willy. “Fruit hoefde ik niet mee naar mijn werk te nemen. Ik werd regelmatig getrakteerd op een sinaasappel of een banaan.” Ernstige ongelukken heeft Willy gelukkig met de bus niet gehad. Hij heeft van de 39 jaar genoten en kijkt nu uit om meer met en voor zijn gezin te doen. “De kinderen helpen met verbouwen of naar mijn kleinkind Hannah in Oirschot”, lacht Willy. “Met de fiets langs het kanaal ben ik daar zo!”