Mari en Gerda Cranen- Van den Heuvel 60 jaar getrouwd: ‘Gewoon genieten van wat je hebt’

Lieshout - Mari van de schoenmakerij en Gerda van de kruidenierswinkel vonden elkaar 67 jaar geleden en ze trouwden op 9 mei 1961. Ze wonen nog steeds in Lieshout. Hun dochter, schoonzoon en de twee kleinkinderen met aanhang zijn hun grootste trots.

Het was hard werken in de schoenmakerij in Lieshout. Vanuit de hele regio kwamen de te repareren schoenen bij de familie Cranen bij elkaar. “De meeste boeren hadden maar één paar schoenen, dus in de dagen voor het weekend moest ook ’s nachts gewerkt worden om de reparaties op tijd klaar te hebben. Ik moest dan natuurlijk alles nog rondbrengen, twee volle tassen aan de fiets en een hele berg op het stuur”, vertelt Mari. Gerda vond Mari wel leuk en het leek of ze geld genoeg hadden. “Wie kon er anders zo’n berg nieuwe schoenen in de winkel op voorraad hebben?”, legt Mari uit. “De dozen in onze winkel waren echter allemaal leeg!” Er ontstond dus ‘iets’ tussen de twee tortelduifjes, maar de ouders van de bruid waren erg streng. In de zeven jaar verkering mocht Mari geen enkele keer ‘mee naar boven’. “Nee, dat zat er niet in”, lacht Mari nu achteraf.

Tegenslagen
Zoals in ieders leven hebben ook Mari en Gerda te maken gehad met tegenslagen. Zo werd Mari getroffen door hartproblemen en een hersenbloeding en Gerda ook door een hersenbloeding en een gelukkig genezen kanker. Door steeds zelf te proberen allerlei oefeningen te blijven doen kan Mari nu weer lopen, weliswaar met behulp van een stok en is hij een opgeruimd mens. Gerda gebruikt voor het lopen haar ‘mercedes’ , want zonder die rollator is lopen risicovol. Hun eerste huis heette ‘Het Vogelnestje’. Het stond op de plaats, waar nu de verbindingsweg van de Ruitjensakker met de Beemdkant de Provinciale weg kruist. Het was dus logisch dat het afgebroken moest worden bij de aanleg van de weg.

Er werd een huis van de gemeente voor hen geregeld en daarin wonen ze nog steeds. Er bestaat nog een tekening van het eerste huis, heel kunstig gemaakt door een 14-jarige pointillist. Allerlei verhalen komen naar boven. Zoals het verhaal over Rico, de papegaai. Meestal op Mari’s schouder gezeten vloog het beest op een kwade dag weg. Iedereen op de uitkijk, maar hij werd niet meer gezien. Totdat, 14 dagen later, nèt op het moment dat de harmonie door de straat trok, iemand riep: “Hé daar loopt jouw papegaai.” Rico kon niet meer goed vliegen en was daarom maar naar huis komen lopen.

Toneel
Gerda heeft altijd het huishouden geleid en was in die tijd lid van de KVO (Katholieke Vrouwen Organisatie). Die voerden regelmatig een toneelstuk op en daarin had Gerda een hoofdrol. Zonder tekst weliswaar, want ze moest een uur lang doodstil als een standbeeld de Franse vrijheidsstrijder Jeanne d’Arc uitbeelden. Achter het huis stond een vogelkooi, waarin behalve de papegaai vroeger nog andere vogels zaten. Nu resteert een tamme duif in een kleinere kooi. Mari wordt elke morgen begroet als hij komt voeren. Hoewel dus fietsen en lopen niet meer zo goed gaat, maakt het tweetal wel tochtjes met de auto, waarvan ze erg genieten. Totdat ze een paar weken geleden op een alleraardigst bospaadje vast kwamen te zitten. “Een boer uit de omgeving, kwam al snel met een grote tractor om ons weer op weg te helpen”. Levenslessen? “Gewoon genieten van wat je hebt. Een behulpzame dochter en schoonzoon en twee geweldige kleinkinderen, wat wil je nog meer?”