Arie Verheijen: Voetbal in de jaren ‘50

Mariahout - Voetbalvereniging Mariahout bestaat 70 jaar. Er zijn niet veel personen nog in leven die de beginjaren van de club hebben meegemaakt. Toch is er nog een man die zich zijn eerste minuten van VV Mariahout kan herinneren, namelijk Arie Verheijen (87). 

In het ‘Jubileumboek VV Mariahout 1951-1991’ staat de eerste elftalfoto van de geel-blauwen met de jonge Verheijen. Volgens hem is deze foto rond 1953 gemaakt. Meer afbeeldingen heeft hij niet. “Vroeger werden er maar weinig foto’s gemaakt, zeker bij het voetbal”, zegt Verheijen.

Voetbal in Mariahout
Achter het Mariahoutse nonnenklooster lag een zandvlakte. Hier voetbalden kinderen en volwassenen in hun vrije tijd. Verheijen deed dat ook, samen met zijn vader Jilis, die onderwijzer was aan de Sint-Bernardusschool.

Op een gegeven moment wordt er een voetbalclub opgericht: Mariahoutse Voetbalvereniging (MVV). Verheijen: “Ik dacht meteen: ‘ik wil voetballen’ en ik kwam in het eerste elftal terecht. We hadden net genoeg spelers om een team te vormen, dus daarom dat ik op jonge leeftijd in het eerste, en dus enige, elftal mocht spelen. Aanvankelijk als rechtsbuiten, later als rechtsback.

Eerste wedstrijden
MVV speelde haar eerste thuiswedstrijden achter het toenmalige Café de Hoon. Verheijen begint te lachen als hij aan die momenten terugdenkt: “Dat veldje was een weiland waar geiten graasden. Als we wilden voetballen, moesten we eerst deze dieren van het veld afhalen.” Ook al waren de geiten weg, nog steeds waren hun sporen te vinden. “Bij een sliding zat je hele been – als je pech had - onder de geitenpoep”, zegt Verheijen.

Uitwedstrijden waren een ander verhaal. Verheijen: “Als we uit moesten spelen verzamelden we om 11.00 uur op de plek waar nu Restaurant de Pelgrim en Bo & zo staan. Er werd geteld en wanneer we jongens misten moest ik hen soms letterlijk uit bed trekken om mee te gaan. We gingen altijd op de fiets, iets anders had je toen niet. Voor een bezoek aan bijvoorbeeld Mifano waren we een uur onderweg. Bij aankomst was het dus snel omkleden en het veld op.”

Gestolen titel
Er zijn een aantal wedstrijden die Verheijen altijd zijn bijgebleven. Allereerst een wedstrijd waarbij zijn wenkbrauw openlag door een kopbal. Daarnaast heeft hij als rechtsachter een wereldgoal gemaakt vanaf ongeveer de middellijn. Maar de wedstrijd die het meest bijblijft is de kampioenswedstrijd tegen Mifano in 1956 of 1957. De wedstrijd zelf was voor Mariahout totaal geen probleem, aangezien ze op een gegeven moment met 6-1 voorstaan. De scheidsrechter gooit roet in het eten door speler Ben Aarts – nog steeds is de reden onbekend - van het veld te sturen. De wedstrijd wordt geschorst en Mariahout is geen kampioen. Er volgt een rechtszaak namens de voetbalbond in Helmond en Verheijen is daarbij aanwezig: “Ik werd ontzettend kwaad toen. We voelden ons bestolen en kregen de wedstrijd niet gewonnen.”

Terugblik
Rond 1958/1959 stopt Verheijen met voetballen en in 1960 verlaat Verheijen Mariahout. Sindsdien woont hij in Sint-Oedenrode waar hij veertig jaar als leraar werkte. Hij heeft een nieuwe passie gevonden in plaats van voetbal: het maken van pallethoutsculpturen. Verheijen: “Ik heb het te druk gehad om nog te voetballen, maar ik ben nog wel bij recepties van VV Mariahout geweest en volg wekelijks de uitslagen. Mocht er dit jaar een klein feestje zijn, dan ben ik misschien wel van de partij.”