Afbeelding
Foto: Jan Jansen

Vrijheid is niet vanzelfsprekend

Human Interest

Lieshout - Louis Doomernick heeft zich ten taak gesteld om elk jaar jongeren ervan te overtuigen dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. Daarom organiseerde hij op de dag van de luchtlandingen in 1944 een bijeenkomst bij het monument aan De Prinsenhof. Namens de heemkundekring was ook Teuny van Leuken-De Lange aanwezig. De veteranenvereniging werd vertegenwoordigd door de heren Pellegrino en Van den Heuvel. Het gilde was aanwezig in de persoon van koning Gerard Verhoeven. De taptoe werd feilloos gespeeld door Peter van Kaathoven.

Maar het allerbelangrijkst waren de kinderen uit groep 8 van kindcentrum De Sprankel. Zij stonden in een halve kring voor het monument, zodat ze alle sprekers goed konden verstaan. Het hofje is een verstilde plek, een erg geschikte plaats voor een herdenkingsmonument. Na het welkomstwoord volgde een mooi op de kinderen afgestemd verhaal door Henk van Beek, die de zieke Jos Bekx verving. Henk begon over zijn herinneringen aan de gevolgen van de oorlog, die hij niet zelf heeft meegemaakt, ”want ik ben in 1949 geboren”. Daarna hield hij de kinderen een spiegel voor met een verhaal over Nana, die vanuit Syrië via veel omzwervingen nu gelukkig is in Nederland. Heel beeldend vertelt Henk over de oorlog in zijn thuisland en de vlucht naar Libanon, die dertien dagen lang lopen betekende door de barre woestijn. Libanon was ook niet veilig en via Griekenland bereikt Nana, dat ‘liefste’ betekent, Nederland.

Stemmig
Kiki, Lisa, Marijn, Guusje, Daan en Lise lazen gedichten voor met betrekking tot de oorlog. In hun korte verhaaltjes vroegen zij zich af of zij wel zouden zijn geboren, als hun voorouders anders gehandeld zouden hebben en niet zo dapper waren geweest. Als vrijheidsstrijders zich niet belangeloos hadden ingezet, zou de geschiedenis misschien heel anders kunnen zijn verlopen. Maud legde samen met Louis Doomernick bloemen bij het monument. In zijn dankwoordje, want korte bondige toespraken zijn belangrijk in ons land, legt Louis uit en benadrukt hij het belang van samen herinneren. Niet alleen voor de volwassenen, maar vooral voor de kinderen. Het was een indrukwekkend halfuurtje, dat mede door de inzet van de bewoners van de Prinsenhof een stemmig geheel is geworden.

Kiki, Lisa, Marijn, Guusje, Daan en Lise lezen ene gedicht voor.