Afbeelding
Foto: joost duppen
FOTO’S + VIDEO

Veel mensen aanwezig bij dodenherdenking

Algemeen Foto/Video Video's

Laarbeek - In de Muziektuin in Beek en Donk en aansluitend bij het herinneringsmonument naast het gemeentehuis waren veel mensen woensdagavond aanwezig bij de dodenherdenking. Onder de aanwezigen ook veel oorlogsvluchtelingen uit Oekraïne die momenteel in Laarbeek verblijven.

Diverse mensen hielden een toespraak en er werden kransen gelegd. Stipt om 20.00 uur werd er twee minuten stilte gehouden ter nagedachtenis aan de oorlogsslachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog en de oorlogen die later werden gevoerd.

Onder de video de tekst van de speech van burgemeester Frank van der Meijden.


Beste verenigingen en inwoners van Laarbeek, beste mensen,

De vorige keer dat ik hier samen met u stond, dat was in 2019, vandaag drie jaar geleden. Een half jaar later, hebben we toen 75 jaar bevrijding samen herdacht in Laarbeek. Het lijkt allemaal al heel erg lang geleden. Ik ben verbaasd en getroffen als ik terugkijk: want wat is er in die drie jaar veel gebeurd en wat is onze wereld veranderd. 

De grote veranderingen begonnen in het voorjaar van 2020 met de coronapandemie. U maakte het allemaal van dichtbij mee. Wereldwijd maar ook in Laarbeek werden mensen ziek, er stierven mensen en we waren maanden aan huis gebonden. De omvang en heftigheid van de pandemie heeft ons allen verrast. Gelukkig lijkt het virus hier in Nederland -op dit moment- onder controle te zijn.

Door de landelijke coronamaatregelen mocht er geen publiek zijn bij de dodenherdenkingen in 2020 en 2021.
Maar herdenken wilden we hoe dan ook. We hebben vooraf filmpjes opgenomen met mooie bijdragen uit alle kernen. Ook was er een korte herdenking zonder publiek, hier bij het monument. We namen twee minuten stilte in acht en legden kransen. U kon vanuit huis live meekijken. Zo vonden we een manier om toch samen te zijn en 4 mei samen te gedenken.

Ik ben enorm blij dat we hier vandaag weer met zoveel mensen mogen staan. We staan hier weer echt sámen, als een hechte gemeenschap. In verbondenheid herdenken we de oorlog van ‘40-’45. Elk jaar opnieuw zeggen we tegen elkaar “We herdenken, ook in de hoop dat er nooit meer oorlog komt’. Maar dit jaar krijgt dat herdenken een nieuwe lading.

Na de pandemie zijn we in de laatste maanden opnieuw geschokt door een ontwrichtende gebeurtenis, die we niet zagen aankomen. Wie had er gedacht dat dit mogelijk was, zo dicht bij ons land: de oorlog in Oekraïne? Wie had er gedacht dat we 82 jaren na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, opnieuw onze adem inhouden. Een dreiging van verlies van onze eigen vrijheid hangt wederom in de lucht.

Dagelijks zien we verschrikkelijke beelden via de media onze huiskamers inkomen: De doden en gewonden, de platgebombardeerde ziekenhuizen en steden, de verhalen van mensen die huis en haard kwijtraakten en moesten vluchten. Die beelden en verhalen knagen aan ons hart. Het knaagt óók aan ons hart, dat we zo weinig kunnen doen om de inval te stoppen. Dat we zo voorzichtig moeten opereren om niet zelf het conflict ingetrokken te worden. 

Jarenlang was de oorlog hier in Nederland iets van lang geleden. De meeste volwassen Nederlanders van dit moment, waren nog niet geboren tijdens de Tweede Wereldoorlog. We moesten het gevoel, de angst en dreiging van oorlog uitleggen aan onze kinderen, terwijl we dat gevoel zelf nooit bewust hebben ervaren en meegemaakt. 

De vele verhalen die opgetekend zijn door overlevenden van de oorlog en de holocaust, hielpen om samen de gedachte levend te houden dat dit nooit meer zou mogen gebeuren. En nu zitten we plotseling met een oorlog heel dichtbij. Geen verhalen van vroeger maar van nu. Dat knaagt aan ons gevoel van veiligheid én aan het bijna vanzelfsprekende gevoel van vrijheid, waarin de meesten van ons opgroeiden.

Met dat knagende gevoel kunnen we niet zoveel op dit moment. Maar we kunnen het wel omzetten in actie. We kunnen ons actief inzetten voor de vluchtelingen uit de Oekraïne, mensen waarmee we ons verbonden voelen, mensen die hier en nu onze hulp vragen. We zijn blij met alle spontane hulpacties, ook hier in Laarbeek. U doneert geld of spullen, u biedt hulp en ondersteuning en sommigen stellen zelfs hun huis open voor vluchtelingen. Wij leven hier in vrijheid en het is mooi dat we met zovelen hulp en geborgenheid kunnen bieden aan de mensen die het nu hard nodig hebben. Uw kleine of grote gebaar, ook voor alle andere vluchtelingen uit brandhaarden in de wereld, wordt gewaardeerd. 

We staan hier jaarlijks op vier mei, om slachtoffers van de oorlog te herdenken. Zojuist zijn door de Laarbeekse Veteranenvereniging de namen voorgelezen van alle inwoners uit Laarbeek die omkwamen in de Tweede Wereldoorlog. Zo ook de namen van de bevrijders die sneuvelden op ons grondgebied. We hebben geluisterd naar het verhaal van de Sinti. Dat verhaal staat symbool voor de verschrikkingen van de holocaust. Tussen de 220.000 en 1,5 miljoen Sinti en Roma kwamen wereldwijd om. Zes miljoen Joden, waarvan 104.000 uit Nederland, werden vermoord of kwamen om.

We herdenken vandaag alle burgers en militairen, die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld, sinds 1940 zijn omgekomen of vermoord. Tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar ook in latere oorlogssituaties en bij vredesoperaties.

We gedenken vandaag ook de doden, gewonden en ontheemden in de huidige brandhaarden in de wereld. Onze aandacht ligt nu volop bij de slachtoffers in Oekraïne maar ik noem bewust ook de oorlogen of gewapende conflicten in andere delen van de wereld:
Soedan, Syrië, Somalië, Myanmar, Democratische Republiek Congo, zuid-Soedan, het noordoosten van Nigeria, Jemen, Ethiopië en Afghanistan.

Onze vrijheid is kwetsbaar en we moeten er dagelijks samen aan werken om onze vrijheid te behouden. Niet afwachtend, maar actief en verbonden met elkaar.

Dank u wel.

Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding
Afbeelding