Eindelijk!

Ik schrijf in mijn stukjes wel eens over mijn favoriete plekje aan de Aa, een plekje dat ik alweer een jaar of 15 regelmatig bezoek. Nadat er af en toe een bever bij ons in de omgeving gezien werd dacht ik, wanneer zou hij hier een keer verschijnen. Het is een ideaal plekje en in gedachte zag ik hem al op me af zwemmen als ik daar verscholen zat. Afgelopen weekend was ik er nog eens gaan zitten en net toen ik wilde gaan hoorde ik wat gekraak in het riet en een plons. En jawel hoor, daar zag ik een meter of vijf achter me een bever rondzwemmen. Hij was totaal niet schuw en keek me nieuwsgierig aan terwijl hij rustig aan de overkant lag. Ik ging tegenover hem zitten aan de waterkant en zo hebben we elkaar een minuut of tien aan zitten kijken. Toen was hij denk ik onderhand wel uitgekeken op mij en verdween hij onder water. Het was voor mij optima forma genieten, genieten in onze mooie Laarbeekse natuur!