Toni van den Bergh
Toni van den Bergh Foto: Martin Prick

Toni van den Bergh: "Je kunt niet voorzichtig genoeg zijn!"

Human Interest Coronavirus

Beek en Donk - Voor de tweede keer in korte tijd heeft DeMooiLaarbeekKrant een gesprek met Toni en Mieke van den Bergh. Aanleiding deze keer was het bericht dat Toni - net als veel Laarbekenaren - getroffen werd door het Coronavirus. 

Veel reacties
“Wat is me toch overkomen?”, begint Toni het gesprek. Hij weet echt niet waar hij het virus heeft opgelopen. Het vorige interview in deze krant leverde heel veel leuke reacties op en had als onderwerp de zaak van Toni en Mieke aan het Heuvelplein, in de volksmond nog steeds de drogisterij van Jo Ceelen. “We hebben carnaval gevierd. Daarna hebben we samen met café-eigenaren Dave van de Burgt en Ton van Berlo heel het plein opgeruimd. Ook hebben we een buurtfeest gehad. Waar ik het heb opgelopen weet ik nu nog niet. Het begon allemaal op een vrijdagmiddag ruim na de carnaval en het buurtfeest. Ik voelde me helemaal niet goed en kroop in bed. Af en toe kwam ik uit bed, maar ging dan snel weer terug. In de nacht van zondag op maandag ben ik ‘s nachts flauwgevallen. Na een antibioticakuur, die niet hielp, kwam ik woensdag om 22.00 uur terecht in de huisartsenpost van het Elkerliek ziekenhuis. Ik was doodziek en hield het thuis niet meer uit."

Op dat moment komt Toni in een molen terecht: “Wat gebeurt er toch allemaal?” Hij wordt direct opgenomen. Er wordt een hartfilmpje gemaakt en er vinden allerlei onderzoeken plaats. "Heel lieve verpleegsters kwamen aan mijn bed, velen kenden mij vanuit de drogisterij. Allemaal geweldige verzorgers."

Steun
Na een onderzoek en de constatering van COVID-19 krijgt Toni te horen dat hij naar het ziekenhuis in Assen wordt gebracht. “Ook daar was de verzorging perfect”, vertelt Toni. Wat hem het meest is bijgebleven is dat iedereen van het verplegend personeel was ingepakt. “In van die astronautenpakken." Toni wordt nog emotioneel als hij eraan terugdenkt, dat mensen hem tot in alles geholpen hebben, zijn hand vasthielden op moeilijke momenten en er voor hem waren. “Niemand van al die behulpzame mensen heb ik in de ogen kunnen kijken, dat vind ik nog het ergste”, legt Toni uit.

Mieke mocht ondertussen wel een keer naar Assen om schone kleren te brengen, maar ze mocht Toni niet zien, laat staan bezoeken. In die tijd moet Mieke haar man ook vertellen dat zijn zus is overleden. Helmie, met het syndroom van Down, was in De Wijst in Gemert en had Corona. Mieke: “Thuis heb ik heel veel telefoontjes gehad van mensen die meeleefden. Ook boden mensen me avondeten en zelfgebakken cake aan. Er was zelfs iemand die mij een appartement aanbood in Assen om te verblijven. Ik heb beleefd bedankt omdat ik toch niet op bezoek mocht komen, zolang Toni daar lag. Ik vind het geweldig al die steun." Toni vult aan: "We vinden het jammer, dat we niets terug kunnen doen, maar bij dezen willen we iedereen heel hartelijk bedanken.”

Advies
De grote berg van 283 kaarten is een blijk van waardering die bekenden uit de buurt en vanuit de winkel hebben voor Toni. Hij verontschuldigt zich meteen: “We leven ook erg mee met de mensen uit Beek en Donk, die het er niet zo goed hebben afgebracht als ik; het is een verschrikkelijke ziekte.” Nu er versoepelingen op til zijn, denkt iedereen dat het ergste voorbij is, maar Toni is er bang voor dat het weer terug komt. Vandaar zijn advies aan iedereen: "Let goed op, want je kunt niet voorzichtig genoeg zijn!"