Perron 15: dagbeleving voor jong en oud

‘Lang zal hij leven, lang zal hij leven in de gloria!’ In de riante achtertuin van Perron 15 wordt het tsjilpen van de vogels even overstemd door meerstemmig gezang en ritmisch geklap. Het is wel duidelijk: er is vandaag een jarige in ons midden. De dienbladen met koffie en appelflappen zijn snel leeg en de deelnemers genieten van de mooie dag. De sfeer is ongedwongen en gastvrij: niets moet bij deze Aarle-Rixtelse dagbesteding. Ook niet alles mag, maar veel wel.

Zingen
Nico, al een eindje in de zeventig, levert dit keer geen vocale bijdrage. Meestal doet hij wel mee met de activiteiten die bij Perron 15 plaatsvinden, maar nu even niet. Hij heeft een rustig plekje op het terras gekozen en kan alles zo prima overzien. Een groot zanger vindt hij zichzelf niet. “Maar anderen denken daar blijkbaar anders over”, zegt hij met een bescheiden lach. “Veel an dere mensen willen graag dat ik zo nu en dan een deuntje zing. Dat doe ik dan maar. Schlagers en het Nederlandse lied, dat is mijn specialiteit. De teksten ken ik allemaal van buiten.”

Toch is Nico’s geheugen niet meer wat het geweest is, en dat is voorzichtig uitgedrukt. “Ik kan dingen nog maar korte tijd onthouden. Wat er vandaag gebeurt, ben ik morgen alweer vergeten.” Mede daardoor is het goed dat Nico onder de mensen is. Vier keer per week komt hij naar Perron 15. “En dat bevalt me uitstekend. Thuis ben ik snel uitgepraat. Hier kun je gezellig kletsen met mensen. En leuke dingen doen. Een beetje figuurzagen, wat hobbyen, op vrijdagmiddag een biertje drinken, dat soort dingen. Het bevalt me hier wel!”

Leren van elkaar
Aangeschoven is Tim. Met zijn geheugen is niets mis. Tim is twintig, heeft autisme en doet geen enkele moeite om te verbergen hoe graag hij op deze plek is. “Ik vind het superfijn om hier te zijn. Ik ben blij”, zegt hij glunderend.

Tim werkt het liefst in de horeca van Perron 15. “Ik werk graag in de keuken en in de bediening. Ik vind het echt leuk om ’s morgens de lunch voor te bereiden. Maar ik ga ook graag wandelen met de ouderen. Onderweg praten we dan, over politiek of over topografie. Ik vind het erg interessant om met mensen te praten die vroeger veel gereisd hebben. Maar ook om nieuwe dingen te leren, zoals werken met hout en andere materialen. Dat is het mooie hier: we leren van elkaar.”

Opgebloeid
Zorgcoördinator Kim Derks hoort Tims betoog van een afstandje lachend aan. Ze geniet er zichtbaar van dat hij het zo naar zijn zin heeft bij Perron 15. “Tim is hier helemaal opgebloeid. Hij heeft zijn draai helemaal gevonden.” Mensen van de leeftijd van Tim zijn in de minderheid, vertelt Kim. “Er komen hier dagelijks ongeveer vijftien ouderen en vijf of zes jongeren. Meer jongeren zijn welkom. De combinatie van jong en oud werkt erg goed. Veel jonge mensen die hier komen kunnen zich wat makkelijker uiten bij een ouder iemand. Die mensen stralen rust uit en reageren wat kalmer en voorspelbaarder dan leeftijdsgenoten. Andersom werkt het ook; mensen die wat ouder zijn leren ook weer van de jongere garde.”

Dat het bij Perron 15 soepel loopt, is niet moeilijk te zien. “Perron 15 kent vier onderdelen”, legt eigenaar Jean-Pierre van Veghel uit. We hebben De Brouwselerij, waar jongeren zich kunnen doorontwikkelen in praktische en sociale vaardigheden. Hier openen we binnenkort ook een streekwinkel. De Thuiskamer biedt ouderen de kans om actief bezig te zijn. Verder draaien we met de mensen hier nog een horecagelegenheid; een halte voor bijvoorbeeld fietsers. En in de galerie zijn regelmatig tentoonstellingen te zien van hedendaagse beeldende kunst.”

Vrijheid
Een van de sterktes van Perron 15 is, zo zegt Jean-Pierre, de vrijheid die de mensen krijgen. “De sfeer is hier ongedwongen. We vinden het leuk als mensen meedoen met de activiteiten die we organiseren, maar zo niet, dan is dat ook prima. Wij vinden het vooral belangrijk dat mensen hier zichzelf kunnen zijn. Een fijne tijd hebben, in een veilige en rustgevende omgeving. En we ontlasten natuurlijk ook de verzorgers; zij hebben even hun handen vrij wanneer bijvoorbeeld hun partner, ouder of kind hier is. Ze weten wat we hier doen en dat we de mensen hier goed observeren. Dat geeft hun ook rust.”

Jean-Pierre noemt het dankbaar werk, wat hij met zijn team verricht. We merken aan onze bezoekers dat ze het hier echt fijn vinden. En dat begint vaak al op het moment dat we ze ophalen. Voor sommigen is de rit al een uitje. ‘Zet mij maar als laatste thuis af’, zegt een van onze gasten regelmatig tegen de chauffeur. Onze gasten bloeien hier op. En voor ons is dat het mooiste compliment dat er is.”

Ruimte voor jongeren en vrijwilligers
Op dit moment is bij Perron 15 nog ruimte voor jongeren die één of meerdere dagen per week mee willen helpen in de Brouwselerij en de streekwinkel. Ook zijn vrijwilligers (activiteitenbegeleiders, chauffeurs, tuinmannen) meer dan welkom. Nieuwsgierig? De deur bij Perron 15 staat open. De website bezoeken kan natuurlijk ook: www.perron-15.nl.