'Ik verveel me'
'Máááám, ik weet niet wat ik moet doen'. Denk hierbij een moeizaam gezicht en een wat zeurderige ondertoon en voilà, het kind wat zich verveelt is geboren. Maar mams geeft geen krimp, die kent deze riedel wel van andere vakanties. 'Mááám, weet jij wat ik kan gaan doen. Ik weet echt niks. Het is zoooooooooo saai!!' Alsof kindlief thuis niets om handen heeft; kasten vol met magnifiek speelgoed, spetterende spelcomputers of een riant zwembad waar Olympische records dag in dag uit getraind kunnen gaan worden. Maar waag het niet om als moeder of vader dat balletje op te gooien, want dat is ook 'allemaal al zo saai of uitgespeeld of kinderachtig' en 'ik ga toch niet alleen in dat zwembad plonzen?'. En de optie 'huishoudelijke taak' werkt als een huisstofmijtachtige allergische reactie: jeuk, hoesten, niezen en proesten. 'Daar ben ik niet voor in dit huis, mam!!!??' Pa helpen is ook geen zinvolle dagbesteding, want 'die doet toch alles zelf en laat mij alleen maar de spijkers aangeven' (waarschijnlijk geef je dan ook nog eens een schroefje aan).
Gelukkig zijn deze momenten om te vergeten maar minimaal op de 6 weken die de grote vakantie lang is. Zodra vriendjes en vriendinnetjes weer binnen de dorpsgrenzen zijn, is daar dé afleiding waarnaar gezocht werd en kunnen de sensationele vakantieverhalen uitgewisseld worden terwijl er een heus bommetje wordt uitgevoerd in het zwembad achterin de tuin. Want nu ineens is dat zwembad wel interessant. Gek he!
En daarnaast, nog een dikke week en dan gaan ook hier de schooldeuren weer open voor een schooljaar lang van rekensommen, leesteksten, hoofdsteden en stam +t's. Lang leve het welbekende en good old dagritme. Verveel ze nog even zolang het nog kan!!
Mees Joost