De Bakelseweg
De Bakelseweg heeft in de loop van de tijd heel wat te verwerken gehad. Lange tijd bestond het grootste deel van deze weg uit een zanderig karrespoor, geflankeerd door een smal fietspaadje. Later werd deze weg, zoals de meeste wegen in het buitengebied, geasfalteerd. Voor het grootste deel is de weg kaarsrecht, kenmerkend voor alle wegen die over voormalige heidegebieden lopen, zoals de Heikant. Het eerste deel van deze weg heette vroeger 'op Heuvel'. Maar daar loopt tegenwoordig de omgeleide Zuid-Willemsvaart. Nou is de Bakelseweg ter plaatse nooit vies van water geweest, want eeuwenlang kruiste hij de Broekaa die als 'molengraaf' diende voor de watermolen(s) van het kasteel van Rixtel, het 'Gulden huis'. De komst van de kanaalomleiding en de aanleg van de N279 heeft heel wat impact gehad op de Bakelseweg. Verderop is de weg meer 'bestendiger' gebleven. Ter hoogte van buurtschap de Heikant staat op de kruising met de Asdonkseweg een klein wegkapelletje. Het is afkomstig van Huize Mariëngaarde aan de Bosscheweg. Het kapelleke is tevens een oorlogsmonument. Ernaast ligt een hardstenen plaquette met daarin de namen van de oorlogsslachtoffers: vier gesneuvelden uit Aarle-Rixtel, twee onderduikers en de namen van de achtkoppige bemanning van het vliegtuig dat in 1944 hier -op Aarle-Rixtels grondgebied - is neergestort. Elk jaar wordt hier op de Aarlese bevrijdingsdag- 27 september- een dodenherdenking gehouden. Aan de Bakelseweg woonde vroeger Siska van Bokhoven-Engels met haar gezin. Siska had een positieve kijk op het leven. Haar lijfspreuk was 'Iedere troan die ge schruwt hoefde nie te pisse'. Miet Donkers, ook een grote Aarlese persoonlijkheid, gebruikte dit gezegde als titel voor haar autobiografie! De Bakelseweg loopt verder naar het Grotels Bos, tot 1996 Aarles eigendom. Dit bos schijnt het jachtgebied te zijn van twee markante Heikantenaren, de 'latste Platvoetindiane'……….
Henk van Beek, Heemkundekring Barthold van Heessel