Redacteur: Jac Babin
Munten, kaarten, postzegels en theezakjes. Het zijn zo maar wat populaire verzamelitems. Maar er is nog veel meer. Mensen verzamelen de meest bijzondere dingen, ook in ons Mooi(e) Laarbeek. Op zoek naar de MooiVerzamelaar van deze maand, belt De MooiLaarbeekKrant aan bij Ben Bosma. Hij woont in de Pater Becanusstraat 80A in Beek en Donk. Ben vertelt vol trots over zijn verzameling miniatuurboerenkarretjes.
De verzamelaar
Ben Bosma is 76 jaar. In zijn werkzame leven was hij lasser bij Van Thiel. Ben woont alleen, zijn vrouw is zo'n twintig jaar geleden overleden. Vol trots laat hij zijn werkplaatsje zien, want het bijzondere aan deze verzamelaar is, dat hij alles zelf maakt, tot in detail. In een vitrinekast in de kamer staat zijn verzameling boerenkarretjes opgesteld.
Het begin van de verzameling
"Hoe kom je op het idee?", wil De MooiLaarbeekKrant weten. "Dat is een heel verhaal", lacht Ben, "heb je tijd? Zo rond het jaar 1875 had mijn opa een bedrijfje in Boerdonk. Hij maakte hoofdzakelijk boerenkarren. Dat waren in die tijd voornamelijk twee modellen, de 'Erdkar' en de 'Hoogkar'. De Erdkar werd gebruikt om zand te vervoeren en kon ook kiepen. De Hoogkar was voor het vervoer van hooi, voor verhuizen en de boerenfamilie ging er ook mee op familiebezoek. De karren hadden houten, gespaakte wielen met een ijzeren reep erom. Later kwamen daar ook nog de platte wagens bij, met massieve rubberbanden en nog later ook met luchtbanden."
"Een paar jaar geleden, stopte de Valkenswaardse processie naar Handel hier voor de deur", zo gaat Ben verder. "Prachtig om te zien met al die verschillende karren en wagens, die daar meerijden! Ik moest aan mijn opa denken en ben vlug naar binnen gegaan om mijn fototoestel te pakken." Vol trots laat Ben de foto's zien. "Ik besloot om in de voetsporen van mijn opa te treden en die karren en wagens allemaal na te maken."
Verzameling niet compleet
"En is dat gelukt?", zo wil De MooiLaarbeekKrant weten. "Gedeeltelijk", zo geeft Ben toe. "Ik kreeg last van mijn nieren, waardoor ik vier keer per dag gespoeld moest worden. Tussen de spoelingen door bleef weinig tijd over om mijn verzameling compleet te maken. Bovendien overleed mijn vaste leverancier van paardjes, want die maak ik namelijk niet zelf. Inmiddels is het aantal spoelingen teruggebracht naar één in de nacht. Ik heb nu wel meer tijd, maar helaas geen paardjes meer", zucht Ben. "Het maken van zo'n karretje is trouwens 'geen kattepis', lacht Ben. "Tekening maken, houtzagen, schuren, lijmen, schilderen. Vooral de gespaakte wielen kosten veel tijd, maar daar heb ik dit apparaatje voor bedacht." Vervolgens laat Ben een ingenieus hulpmiddel zien, waarmee hij houten spaken in wielen met een verschillende diameter kan plaatsen.
Bijzonder trots is Ben op de platte wagen, compleet met melkbussen, getrokken door een krachtige 'Belse knol'. Oudere lezers zullen zich nog wel kunnen voorstellen hoe zo'n 'roomkar' langs de deur kwam om melk te verkopen, of bij boerderijen langs ging om melk op te halen.
Oproep
Lezers die graag eens de kunstwerkjes van Ben willen bewonderen, zijn na een telefoontje van harte welkom. "Misschien zijn er wel mensen, die mij aan paardjes kunnen helpen", zegt hij hoopvol. "Dat zou mooi zijn, want dan kan ik verder werken om mijn verzameling compleet te maken." Ben Bosma, Pater Becanusstraat 80A, Beek en Donk, telefoon 0492-466339.
