Links: Harrie Vermeulen, rechts Christ Verhoeven
Links: Harrie Vermeulen, rechts Christ Verhoeven Foto: Ingezonden

Twee gildebroeders 60 jaar lid Beekse Schut

Beek en Donk - Zondag 25 september viert het Sint Antoniusgilde Beek het 60-jarig lidmaatschap van twee van haar leden. Harrie Vermeulen en Christ Verhoeven sloten zich beiden in 1956 aan.

Harry Vermeulen
Harry Vemeulen maakte voor het eerst kennis met het gilde toen zijn toen nog aanstaande zwager Piet de Groot, gildebroeder van het Sint Antoniusgilde, hem meenam naar het koningschieten met de Beekse kermis. De schutsboom stond toen nog bij café Engels aan de Gemertseweg.

Christ Verhoeven
Van Christ Verhoeven is wat minder bekend, maar zeker is dat hij in 1956, toen hij in militaire dienst was, de vendelvlag meenam naar de kazerne om daar te oefenen. Ook uit foto's blijkt dat hij toen al actief lid van het gilde was. Beide jubilarissen zijn actief geweest, Harrie Vermeulen was van 1958 tot 2010 oude deken/penningmeester. Ook gaf hij vele jaren als luitenant leiding aan het gilde. Van 1980 tot 1982 was hij koning. Christ Verhoeven heeft zich sedert 1978 vooral beziggehouden met het schieten, met name met het beheer van de wapens en het onderhoud van de schietaccommodatie 't Wipke. Ook was hij van 1994 tot 1997 en van 2000 tot 2003 koning.

In het zonnetje
De laatste tijd hebben beide jubilarissen het om gezondheidsredenen wat rustig aan moeten doen, maar het gilde kijkt met veel respect terug op wat ze in hun actieve jaren gepresteerd hebben. Daarom gaat het gilde hen op 25 september in het zonnetje zetten. Van 15 uur tot 16.30 uur biedt het de jubilarissen een receptie aan waarvoor iedereen uitgenodigd wordt. Eerder dit jaar werden in besloten kring drie andere jubilarissen gehuldigd voor hun 25-jarig lidmaatschap, namelijk Frans Panhuijzen, Joshy Gevers en Alexander Jonkers. Zij sluiten aan bij de andere jubilarissen. Tenslotte wordt tijdens de huldiging stilgestaan bij het aftreden van Huub van den Bergh als bestuurslid, na tientallen jaren zeer actief te zijn geweest voor de schut.


Laatste keer...

"Je gaat toch niet echt stoppen, hè?"
"Ik heb gehoord dat je gaat stoppen, dat is toch niet waar, hè?!" Die vragen heb ik de laatste maanden heel veel gehad. En die vragen moest ik toch echt beantwoorden met: "jawel, ik ga echt stoppen!"

"Dat ga je missen", was dan de reactie, en ja ik zal het echt gaan missen, zeker wel. Ik vond het ook nog steeds leuk, maar dat zal ik, als ik 80 ben nog steeds vinden… En Hiep-Hoi is een super gezellige club met geweldige vrijwilligers die ervoor zorgen dat er toch weer elk jaar een geweldig programma staat voor de kids! Anderhalf jaar geleden heb ik besloten dat 2016 mijn laatste jaar zal zijn. Er zijn een aantal nieuwe mensen in de Programmagroep bij gekomen en het gaat goed komen, dat weet ik zeker. Tja en dan draai je zo'n laatste week… mijn laatste kindervakantieweek, de week waarin medeoprichtster Tina Verhoeven komt te overlijden, hoe toepasselijker kan ze het uitkienen… Elke nieuwe morgen in die week als ik om 7 uur de koffie weer klaar had voor de Materialengroep en de Programmagroep dacht ik, oei oei vrijdag komt toch wel dichtbij… En dan is het vrijdag, de laatste vrijdag. Als we gaan beginnen aan de afsluiting, wil Adri toch nog even het woord. Dat wil hij altijd om mensen te bedanken en dus ik geef hem ook gewoon de microfoon. Begint hij te vertellen dat er iemand voor mij is gekomen… Voor mij?? Hoezo dan… Het is Joan Briels en hij wil iets vertellen. Ik dacht, goh da's toch mooi dat ze hem gevraagd hebben om mijn laatste week mee af te sluiten. Waarom hebben ze Harrie dat niet laten weten… dacht ik nog… Johan Briels begint te vertellen en ik zie links en rechts ineens allemaal bekende mensen voor de dag komen… "wat is dat nou" denk ik ook nog bij mezelf… Tja en dan uiteindelijk blijkt dat ik de Vrijwilligerspenning overhandigd krijg. Dat was ècht een totale verrassing!! Ik voelde me, en nog, zeer vereerd. Die waardering deed me echt heel veel. Al die jaren heb ik het heel erg graag gedaan. Als je ziet hoe geweldig die kids het vinden als ze die week Hiep-Hoi mee komen doen, dan weet je waarom!!En daarom kan ik het niet snappen dat niet meer ouders als vrijwilliger te vinden zijn in het Hiep-Hoi-dorp. Hiep-Hoi kan niet blijven bestaan als er niet meer mensen komen helpen.Zonder vrijwilligers houdt het een keertje op. En dat zou je toch niet willen voor al die kinderen die er zoveel plezier aan beleven…

Dus bij deze vraag ik jullie als ouders, geef je op volgend jaar, maar pas op: het Hiep-Hoi-virus is erg besmettelijk!!

Met vriendelijke Hiep-Hoi-groetjes aan iedereen;

Carolijn