Harrie Hamelijnck vernoemd in nieuw woningbouwplan
Redacteur: Martin Prick
Fotograaf: Joost Duppen
Beek en Donk - De hele familie Hamelijnck was present bij de onthulling van de naam van de eerste weg op de plaats waar voorheen basisschool 'De Raagten' stond. De woningen worden gebouwd in de vorm van een hofje, dat de naam Hamelijnckhof gaat dragen.
Herinnering
De 14 kinderen van de heer Henricus Cornelis Michaël (Harrie) Hamelijnck kunnen niet meer aanwezig zijn bij de onthulling van het straatnaambord. Zes ervan zijn er wel en die hebben 'de aanhang' meegenomen. Wethouder Frans van Zeeland begint zijn toespraak met te stellen, dat er nog nooit zo veel mensen aanwezig zijn geweest bij de onthulling van een straatnaambord. Behalve Maria, Seraf, Harrie, Tillie, Agnes en Pas Hamelijnck zijn ook diverse toekomstige bewoners present. Jessica Veldhuis keert weer terug naar de tijd, dat ze in de eerste groepen van de basisschool op deze plaats onderwijs genoot. De van huis uit Beek en Donkse verhuisde naar Helmond, waar ze haar grote liefde Erik van der Meulen leerde kennen. Het hectische leven in de stad beu, hebben ze besloten in het rustige Beek en Donk hun leven verder op te bouwen. Hier moet vermeld worden dat het vooral aan de niet-aflatende verzoeken van Henk Verschuren heeft gelegen, dat de naam 'Hamelijnck' op de borden staat. Henk vindt het belangrijk, dat mensen, die veel voor de gemeenschap hebben gedaan in de herinnering blijven. Twintig jaar van zijn leven heeft hij geprobeerd deze mensen via de straatnaamborden te herdenken. Bij de eerste is dit nu gelukt. De andere twee, Harrie Colen en Marinus van de Vorst zou hij ook graag op dezelfde manier terugzien.
Bas
Harrie Hamelijnck (de oude) was in Beek en Donk een bekende verschijning. De functie van hoofd van de jongensschool aan de Kapelstraat in Donk heeft hij veertig jaar vervuld. Als jonge onderwijzer begon hij in 1915 aan zijn loopbaan. In 1922 werd hij 'hoofd der school' en dat bleef hij tot 1 augustus 1962 toen hij werd gepensioneerd. In die tijd was hij de baas in een verouderd schoolgebouw, dat eigenlijk te klein werd en waar elk lokaal werd gedomineerd door een kolengestookte hoge kachel. Deze werd aangemaakt door de leerkracht van de klas en had wat tijd nodig om op gang te komen. Vaak stootte het zwarte geval rond half tien een kleine, of als je pech had grote, roetwolk uit waarna hij begon te brullen, ten teken dat vanaf dat moment op enige warmte van formaat kon worden gerekend. Harrie regeerde op school door zijn functie en in de kerk met zijn diepe basstem. Daarmee zong hij elk gregoriaans lied, weliswaar een octaaf lager, mee vanaf zijn vaste plaats, links halverwege het middenschip.
Symbool
Naast de functie van onderwijzer en dus regelaar van vele grote en kleine verenigingen in het dorp was hij oprichter en eerste hoofd van de plaatselijke afdeling Bescherming Bevolking. Dat was hem als kapitein b.d. ('buiten dienst', door dienstplichtigen vaak uitgelegd als bijna dood) wel toevertrouwd. Samen met huisarts Bekkers en M. van Thiel was hij de oprichter van de Sint Vincentiusvereniging, die zich bezighield met de steun aan armen en behoeftigen, zoals dat in die tijd werd genoemd. Zelfs op het gebied van ruimtelijke ordening heeft Harrie Hamelijnck zijn sporen verdiend. Hij was het namelijk, die een groot deel van de ruilverkaveling in Beek en Donk mede vorm heeft gegeven. In zijn dankwoord namens de familie refereert zoon Seraf aan de moeilijke schrijfwijze van de naam, waardoor bewoners in de problemen zouden kunnen komen. Ook noemt hij heel specifiek zijn grootvader August Hamelijnck, die zeker ook van grote betekenis is geweest voor de eenwording van Beek en Donk. August nam zelfs persoonlijk de spade (de schup) ter hand bij de aanleg van de vijver in de muziektuin, het symbool van de eenheid van Beek en Donk.
