Geschiedenis schrijven
Zo, het oranje shirt met zilveren opdruk hing klaar om de oud-leerlingen van Number 8 te ontvangen. Zij die in het schooljaar 2009-2010 samen groep 8 vormden. Op een zaterdagavond kwamen zij zo'n 7 jaar na dato weer eens bij elkaar. Startend op de school waar zij hun roots hebben liggen. Initiatiefnemer Paul, die op een hangerige avond samen met Tom en Bas besloot een reünie te plannen, leek het wel een puik plan om daar te starten. Na half 6 druppelden de nu zo'n 18 jaar oude jongvolwassenen binnen. Groter, meer baard in en op de keel, dames met handtassen nog steeds wel giebelend om hetgeen ze bespraken en zien en ook sommige van de Number 8-ers ook flink breder, zoals Davey, beveiliger heden ten dage! Hoe meer zielen, hoe meer vreugde, hoe meer herinneringen. De speelplaats werd ontleed, want deze was door de jaren heen wel wat aangepast. Ook anekdotes aan juffen en meesters kwamen voorbij. Vooral de 'grijze hersencellen' waren nog lang niet vergeten bij de studenten van nu. Deze hersencellen werden nu gekraakt aan o.a. de TU te Eindhoven. Daar waar Koen en Wesley ook wel eens binnenvielen tijdens de drukbezochte colleges. Niet dat ze daar op school zaten, maar een beetje leven in de universitaire brouwerij kon geen kwaad, zo dachten ze. En Stephan, die heeft nog een lange weg te gaan voordat hij zijn artsambt mag uitvoeren. Niet dat zijn medeleerlingen hem graag met naald en draad aan zich willen hebben, zodra ze hulpbehoevend zijn, zo werd natuurlijk met een glimlach gekscherend over de woktafel geslingerd. Inderdaad, na een comeback in het schoolgebouw, wat zich vooral typeerde in, 'Er hangt hier nog steeds dezelfde schoolgeur', was het nu eten en drinken geslagen bij de plaatselijke Wok. Het was duidelijk, men was 18, de ranja van weleer was ingeruild voor promillagerijk vocht. Dat maakte uiteindelijk de verhalen sterker; verhalen die gingen over vroeger, maar vooral over het nu, waarbij Anne, nog steeds rijkelijk kletsend, ons smeuïg meenam in haar Helmondse belevenissen. Vier toekomstige leerkrachten hadden elkaar al vlot gevonden en druk buurtend wisselden ze hun eerste visies. Uitgaan stond bij een heel aantal op nummer één, geen weekend slaan ze over. Wel of niet op kamers al studerend in Breda of Nijmegen. Ervaringen met (ex-)vriendjes en (ex-)vriendinnetjes passeerden de revue.... Vele huidige statussen vlogen over de tafel, terwijl Facebook er niets vanaf wist! Gelukkig wisten we stiekem allemaal wel dat het gezamenlijke verleden wat we hadden vandaag in een erg gezellige sfeer werd herbeleefd. Had Tim vroeger toch gelijk: geschiedenis is eigenlijk best leuk! Zeker als je die samen kunt schrijven en kunt herbeleven!