Peter Verschuuren
Redacteur: Martin Prick
Uw redactielid wordt ontvangen in een heus theehuis, de 'hobby' van Peters vrouw Rianne. Binnen oogt het huis als een mengeling van een ouderwetse boerenschuur en een Engelse cottage. De houten pengat verbindingen en een plek die vroeger dienst zou hebben kunnen doen als hooizolder zijn aspecten van de boerenschuur. Het gezellige hoekje, de grote keuken vol met tierelantijntjes en de voorraad verschillende soorten thee en kruiden doet onvervalst Engels aan. De wanden zijn aangekleed met een grote hobby van Peter, namelijk oude schilderijen. Zoveel mogelijk daarvan zijn origineel van plaatselijke schilders. Een enkel schilderij waar onderaan duidelijk staat vermeld 'naar Rubens', heeft een prominente plaats. Naast de schilderijen is muziek een hobby van Peter. Graag zong hij vroeger bij 'De Heikantzangers' en nog steeds: "Als er in het theehuis wat te doen is en het is gezellig, dan wil ik nog wel eens een lied aanheffen", aldus de hoofdrolspeler van vandaag. Hij is trots, dat zijn vrouw hem in zijn raadswerk steunt en ze elkaar zo goed aanvullen.
Peters ouders waren al geïnteresseerd in de politiek. "Mijn vader, Wim Verschuuren, heeft vroeger ook in de raad gezeten, dus thuis werd er wel eens over politiek gepraat." Peters belangstelling voor het raadswerk werd gewekt door Karin Appeldoorn, die tot 2007 in de gemeenteraad zat. Zij vroeg Peter om in zich in te zetten voor Laarbeek. "Ik heb gekozen voor PNL omdat ik graag lokaal wat wil betekenen. Een landelijke partij is op te hoog niveau bezig en je moet je als lid van zo'n partij schikken naar partijregels, die vaak minder van toepassing zijn op lokale gebieden." In Aarle-Rixtel zijn dingen die erg goed gaan en er zijn zaken die aparte aandacht verdienen. Peter noemt Ad de Hoon als persoon, die hij het meest bewondert. Het is de binnenkort afscheid nemende voorzitter van jongerengroep Cendra. "Deze man heeft zoveel betekend voor veel mensen in ons dorp, dat is met geen pen te beschrijven", vertelt Peter. "Jongeren uit gezinnen waar moeilijkheden waren, hield hij op het rechte pad. Er zouden veel meer grote problemen zijn ontstaan met deze mensen, als Ad ze niet had opgevangen." Peter hoopt op iemand, die het goede, maar zware werk van Ad kan voortzetten. Het gebied, waar hij op het moment zelf woont is een echt probleemgebied voor de bewoners. "Er zijn hier veel oudere woningen. Die staan allemaal in een strook land, die òf doorsneden wordt door het nieuwe kanaal, òf door de nieuwe weg, òf die misschien wordt gebruikt voor de uitbreiding van de weg naar vier banen. Deze woningeigenaren wachten op duidelijkheid. De meesten zijn al op leeftijd en kunnen hun huis niet verkopen, omdat er nog steeds geen concrete plannen zijn over wat er met de weg gebeurt.
Hiermee is de toon gezet voor de drijfveren voor Peter in de raad. Hij wil er voor de mensen zijn. Van de ene kant houdt hij van vrolijke mensen, maar als het nodig is neemt hij ze aan de hand en laat hij zien, hoe ze iets via de gemeente kunnen bereiken. Als hij gevraagd wordt naar zijn politieke boegbeeld uit het verleden noemt hij Hans Wiegel, recht door zee. Gaat het over het heden dan komt de naam van Gerdi Verbeet, de gewezen Tweede Kamervoorzitter. Blijft Peter dichter bij huis, dan noemt hij zonder aarzelen in één adem Piet Arts en Harry de Groof als zijn voorbeelden voor het raadswerk. Belangrijke zaken zijn momenteel de woningbouw, zodat de jeugd de kans krijgt in Laarbeek te blijven wonen. Als tot slot een foto moet worden gemaakt, kiest hij voor de wulpsheid van het schilderij van Rubens, want "Dat vind ik toch wel erg mooi"!
