Afbeelding
Foto:

Jan&Roosje

De media schonk er eerder al uitgebreid aandacht aan om het zeldzame- en met uitsterven bedreigde Nederlandse landvarken in het zonnetje te zetten omdat zeug Roosje in het Boerenbondmuseum van Gemert maar liefst twintig gezonde biggetjes wierp. Dat had Roosje fantastisch gedaan, want daardoor werd haar uitstervend ras ineens een klein beetje minder zeldzaam. Nu hoor ik je afvragen; "Wat heeft een Nederlands landvarken met Spanje te maken"? Nou… héél erg veel! Want op de dag dat Roosje lag te bevallen van haar twintig-ling heb ik in Lliber een Brabantse-Dag meegemaakt met een vleugje Spaanse authenticiteit. Zoals ik het begrepen heb is Roosje ooit als biggetje geschonken aan het Boerenbondmuseum door Jan, die ten tijde van de bevalling in Lliber op vakantie was. Hij was speciaal overgekomen om deel te nemen aan een eendaagse schilderworkshop onder de Spaanse zon. Wat Jan wilde schilderen was meteen al duidelijk, want hij haalde maar liefst drie grote foto´s van zijn favoriete Roosje uit zijn megagrote hutkoffer waarvan ik eerst vermoedde dat zwangere Roosje er persoonlijk in zat. Ik moet toegeven dat ik toen een grote fout beging. Ik toonde Jan een leuker plaatje van een Bonte-Bentheimer omdat ik zo´n gevlekt varken veel leuker op een schilderdoek vond overkomen. Maar hoe ik hem ook in mijn straatje probeerde te manoeuvreren hield Jan (achteraf gelukkig) voet-bij-stuk. Het werd zijn lieveling Róósje… of niks! Natuurlijk, stóm van mij. Het moest tenslotte zijn schilderij worden, zijn varken en hij moest van zijn schilderij kunnen genieten. Daarvoor was hij toch naar Lliber gekomen? Jan was verknocht aan zijn landvarken Roosje, dus het werd Roosje. En zonder dat wij wisten dat Roosje op dat moment aan het bevallen was zaten wij met vijfendertig graden Celsius in een Brabants-Bonte-sfeer van nostalgie en proosten we met bier en cava. Laagje voor laagje vorderde Roosje op het doek en al was het voor Jan zijn eerste schilderervaring met acryl, hij vereeuwigde Roosje zó getrouw dat ik mij diep schaamde met mijn voorbeelden van Bonte-Bentheimers. Het werd niet alleen een prachtig doek en souvenir aan een gezellige vakantie in Lliber. Roosje stond symbool voor een práchtig nieuw bedrijfsplan wat we tijdens de schilderdag hebben bedacht cq uitgewerkt en waarvan ik zeker weet dat dit nog eens mooie gevolgen zal krijgen. De zon, het bier en de cava zullen hieraan vast een bijdrage geleverd hebben (knipoog)…

Pas later die dag vernamen we het heuglijke nieuws over de twintig-ling en proosten we weer met bier en cava op zeug Roosje. We zaten te genieten van de ondergaande zon terwijl Roosje op de schildersezel stond te drogen. Mijn oog viel op een hartje, wat liefdevol aan de zijkant van het schilderij was neergezet. Jan&Roosje. Mooi stel die twee… whaháááhhh! Adios... hasta la próxima vez. Ik groet de twintig-ling van Roosje met heel mijn boerenhart en héél Laarbeek met een Spaanse kleur en zonnig humeur. Liefs, Anne Wittebol-Aarts. www.FincaErbalunga.com

Afbeelding