Een nieuwe lampenkap!
Tijdens een stoeipartijtje tussen mijn hond Fiedel en die terrorist van de buren moest mijn peperdure schemerlamp het ontgelden. Ik had twee dezelfde lampen, nu nog maar anderhalf want de stenen voet had het overleefd. Ik belde naar de lampenzaak in Nederland, waar ik ooit de lamp had gekocht, in de hoop dat hij nog een glazen kap kon scoren. Ook de groothandel had deze lamp niet meer in het assortiment en de Italiaanse glasfabriek moest mij teleurstellen want ook daar was de lampenkap niet meer voorradig. Ik vond het écht verschrikkelijk. Alles had bij mij kapot mogen vallen… maar niet mijn práchtige schemerlamp! In de hoop dat ik ooit nog eens een glazen kap zou scoren verdween de stenen voet naar zolder. Toen een vriendin kwam logeren en mijn overgebleven schemerlamp zag staan vertelde ze dóódleuk dat haar moeder zo´n zelfde lamp had. Ohhhnéééhhh… zij was zó dol op die Italiaanse schemerlamp… daar zou ze nóóit afstand van doen! Zo verstreken minstens zeven jaren en haar moeder overleed. Na de verdeling van de erfenis bleef de lamp over en herinnerde mijn vriendin het triest einde van mijn kapot gevallen lampenkap. Het was duidelijk, de glazen kap zou naar Spanje komen. Ze zou hem persoonlijk komen brengen… mét de auto. Kon nog wel een jaartje duren, maar dat jaartje kon er ook nog wel bij. Toen ik mijn vreugdedansje rondom de eettafel tot uitvoering bracht had ik nooit kunnen vermoeden dat er op de lampenkap blijkbaar een vloek rustte. Een doem…
Er werd een route uitgestippeld en in de Franse Dordogne verbleef mijn vriendin enkele dagen in een prachtig kasteel. Daar werd ze gebeld dat ze terug moest komen naar Nederland om een begrafenis bij te wonen van een dierbare. Ze liet haar RangeRover-CustomBild (inclusief glazen lampenkap) bij het kasteel achter, vloog op-en-neer naar Nederland en hervatte daarna haar reis in zuidelijke richting. In Spanje aangekomen werd haar gloednieuwe RangeRover-CustomBild gestolen! Ohhhnéééhhh… de glazen lampenkap was zó dichtbij. Zou hij me alsnóg ontglippen? Dat zou té verschrikkelijk zijn…
Blijkbaar was het een domme dief, want de auto was uitgerust met een GPStracker en pijlsysteem. Daardoor had de Guardia-Civil de auto binnen no-time gevonden in een parkeergarage in Alicante. Mijn vriendin had de autosleutel aan de Politie gegeven die dag en nacht in burger in de omgeving van de auto surveilleerden. Zo hoopten ze de dief op heterdaad te betrappen. Blijkbaar was de dief niet zo dom want hij liet zich niet zien. De Politie zou de auto komen afleveren… alleen… wáár was de autosleutel? Kwijt! Na veel vijven-en-zessen kwam dat ding eindelijk boven water. Zoals beloofd werd de glazen lampenkap bij mij afgeleverd, al scheelde het maar een háártje en kon mijn vriendin aan de terugreis beginnen! Blij als een kind plaatste ik de glazen kap op de stenen voet, liep daarmee naar de leestafel… (en struikelde! Neehoor. Geintje). Ik ben een blij mens met twee schemerlampen… Adios. Ik groet Laarbeek met Spaanse zonnestralen. Anne Wittebol-Aarts. www.FincaErbalunga.com
