Tinus Vermeulen
Redacteur: Marie-Christine van Lieshout
Mariahout – Met de bezem in de hand kijkt Tinus uit over Mariahout. In het beeld 'de Pionier' is zijn gestalte vereeuwigd. Tinus Vermeulen werd jarenlang 'burgemeester' van Mariahout genoemd. Actief in het Mariahoutse dorpsleven en in de Lieshoutse gemeentepolitiek kan deze markante verschijning in deze rubriek niet ontbreken. De MooiLaarbeekKrant spreekt met schoonzus Anneke Vermeulen en haar zoon Wout, samen met Nelly Billekens, waar Tinus zijn buitenverblijf 'High Chaparel' had.
Politieke handelaar
In 1932 vertrekt het gezin Vermeulen vanuit Stiphout naar een boerderij aan de Rooijseweg. Tinus is elf en de oudste van het gezin. Als misdienaar maakt hij kennis met pastoor van Eijndhoven, die net als Tinus het handelen in het bloed heeft zitten. Na de lagere school gaat Tinus naar de landbouwschool, maar pastoor van Eijndhoven leidt hem ook op. Als koster is hij veel in de kerk te vinden. "Tinus bemoeide zich overal mee", lacht neef Wout. "Dan doe je het niet voor iedereen goed. De belangen van Mariahout gingen Tinus aan het hart. Het was daarom niet raar dat hij op 26-jarige leeftijd al in de gemeenteraad in Lieshout zat. Als je actief bent, komt van het een het ander. In een dorp in opbouw moet ontzettend veel gebeuren en Tinus zat niet stil." Schoonzus Anneke herinnert het nog goed: "In 1955 zou ik trouwen met zijn broer Theo. Tinus was bezig met het bouwen van twaalf woningen aan de Bernadettestraat. Hij wilde daar samen met zijn ouders gaan wonen en wij zouden dan naar de boerderij gaan. De bruiloft was gepland in de zomer maar uiteindelijk trouwden we al op 9 februari, omdat de woningen eerder klaar waren." Handelaar Tinus overlegde met de banken om projecten rond te krijgen. Vooraf werd door mensen geld ingelegd en zo konden bouwprojecten gerealiseerd worden.
Van vele markten thuis
"Tinus woonde bijna op het gemeentehuis in Lieshout", vertelt Wout. "Aan het Oranjeplein had hij op verschillende plekken een winkel, maar hij was ook veel bij burgemeester van Hout te vinden. De winkels met allerlei huishoudelijke spullen werden bemand door Ans en Jan van Kaathoven. Als Tinus rust en ruimte nodig had, trok hij zich terug bij Nelly Billekens." "Tinus fokte pony's en Fjordenpaarden", vertelt Nelly. "Hij won er regelmatig prijzen mee." Nelly herinnert zich nog de reizen naar Lourdes. "Tinus had als een van de eersten een auto en vervoerde mensen bijvoorbeeld naar de veemarkt in Den Bosch. Emigranten namen bij Tinus hun laatste taxirit uit Mariahout af, richting de haven. Tinus is ontelbare keren met bedevaartgangers naar Rome en Lourdes geweest. Frans sprak hij niet. Op de route kende hij vele mensen die hij met handen en voeten te woord stond. Thuis in Mariahout was hij een meester in lobbyen. Tinus benaderde mensen voor politieke plannen en mensen benaderden hem. 'Kom maar bij de partij', zei Tinus, als je hem om een gunst vroeg." Wout raakte zo ook in de politiek verzeild. In 1988 overleed Tinus onverwachts aan een hartstilstand. Hij werd 67 jaar. Vrienden zamelden geld in voor een beeld. Vegend, maar vooral buurtend is Tinus in brons vereeuwigd.
