Klein geluk met Kicken in Ons Tejater
Voor een goed gevulde zaal was het op zaterdagavond 14 januari inderdaad kikken met klein geluk. Voormalig Laarbekenaar Marlon Kicken vermaakte ons op een humoristische wijze met zijn cabaretprogramma Bako. Behalve het kleine geluk liep ook de Bako als een rode draad door zijn presentatie. Hij was geen onbekende bij het talrijke publiek en voor ons was die zachte g natuurlijk geen verrassing. Zijn ouders zaten in de zaal en het was net of we gewoon onder ons een gezellige praatavond hadden. Hij vertelde over zijn jeugd in het voor ons zo bekende Aarle-Rixtel. Over zijn kinderen vertelde hij trots en bijna emotioneel. Hij gebruikte een paar keer het woord schaamteloos en inderdaad vertelde hij ons volkomen frank en vrij mooie verhalen over zijn privéleven. De baco was in het begin de Bacardi Cola, werd bij de verhalen over zijn schaatsverleden de baancommissaris en als je gaat shoppen bij de Gamma kan het zo maar een stuk gereedschap zijn. Zijn grootste ideaal heeft hij al bereikt. Hij werd gevraagd voor een optreden bij de Zwarte Cross. Toppunt van klein geluk. Vanwege zijn donkere huid wordt hij wel eens aangezien voor een asielzoeker, maar daar heeft hij geen problemen mee. Hij maakte ook veel grapjes over die donkere kleur. Kinderen zingen sinterklaasliedjes als ze hem zien. Kippen slachten, meisjes in de pubertijd, jongens bij het voetbal, hij vertelde het allemaal met groot genoegen. Hij had er zelf plezier in en dat straalde hij ook uit. Klein geluk, hij is er goed in om daar van te genieten en hij liet ons daar deelgenoot van zijn. Van mij mag hij nog eens terugkomen. Dan zal beslist zijn autoruit gerepareerd zijn waar hij de baco door gooide en dat 'natte vingerwerk', daar zal hij dan ook wel overheen zijn.
Nelly de Groot-Cooijmans