Koud he!?
'Brrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr, meester het is echt koud, mijn vingers vriesden er zo ongeveer af'. Het is ochtend en de verkeerde vervoeging wordt Dirk vergeven. 'Zeg dat wel, dwars door de handschoenen heen', antwoordt de meester.
Eén voor één druppelen de koukleumpjes binnen. De bibbers maken langzaam maar zeker plaats voor een behaaglijk warm gevoel. Gelukkig doet de verwarming haar werk en komen de kinderen langzaam op temperatuur. Tijdens het ontspannen lezen, waarde dag mee begint, rilt de één nog even na, maar de stuiptrekkingen sterven langzaam maar zeker uit. Totdat de pauze begint. Joelend en geestdriftig rent de meute naar buiten. Handschoenen en sjaals worden niet trouw omgedaan, dat kost te veel tijd. En de pauze is toch maar zo kort!!! Niet iedereen denkt erover om meteen de winterfrisheid tegemoet te gaan ondanks de goedbedoelde wensen van de meester: 'Lekker even een frisse neus halen, jeugd. Tot zo!' Jaja, en jij duikt mooi bij de verwarming in de meesters- en hoofdzakelijk juffenkamer, wordt er nog net niet gezegd door de treuzelende leerlingen. Hoofdzakelijk dames, die hun geklets maar moeilijk kunnen voortzetten in de buitenlucht. Inmiddels dik 5 minuten later openen ze de deur richting, zoals ze het noemen, Antarctica.
Tien minuutjes later, terug uit Antarctica en na een poolexpeditie, wordt de jas snel uitgedaan, de overige winterattributen op de kapstok gelegd om in snelwandelpas naar de verwarming te stappen. De billen worden erop geplaatst en de handen draperen op en af van de radiator. Zuchten van verlichting klinken uit de kelen van de kinders. De kilte maakt weer plaats voor de warmte. 'Ik ben niet gemaakt voor dit weer, geef mij maar een warme zon in plaats van deze vrieskou', en dat terwijl ze zojuist nog in de resten sneeuw een sneeuwpop wisten te fabriceren. 'Nou, ik vind te heet anders ook niet fijn, dan zweet je zo veel, dat is zoooo smerig', reageert een ander vanaf haar plek die niet bepaald comfortabel is, aangezien de draaiknop van de verwarming in haar onderkant port. 'Maar zweten moet wel hoor, anders explodeer je zelf, want dan gaat de hitte niet uit je lijf', klinkt het vanaf de grond daar waar de jongeman zijn voeten onder de verwarming heeft geduwd. 'Echt waar, dat geloof ik niet? Want als je botox erin spuit zweet je ook niet, zegt mijn tante, en die is nog niet ontploft' roept een al opgewarmde jongedame door het lokaal heen, het signaal om een discussie aan te zwengelen over zweet, botox, sneeuw, winter, grote borsten, paaseieren en kippen (vul zelf in hoe de woordrelaties liggen). Uiteindelijk wordt de discussie beëindigd door Dirk die binnenkomt: 'Zo jongens, dat koude weer zorgde er even voor dat ik wat tijd nodig had op de wc. Schijnbaar krimpen er dan lichaamsdelen.'