Gelijke Schapen Gelijke Rechten
Redacteur: Martin Prick
Wie in Lieshout rondvraag doet naar de politieke partij 'Gelijke Schapen, Gelijke Rechten' hoort direct dat de naam van de oprichter van deze partij er in één adem aan wordt toegevoegd. Theo Swinkels of nog beter 'Thé Sloep' wordt gezien als dé man van deze politieke beweging. Het is bij Theo tijdens zijn hele leven al 'politiek', wat de klok slaat. Hij en zijn gezin, staan er mee op en gaan en mee naar bed. Theo, maar ook zijn vader Harrie en broer Piet hebben deel uitgemaakt van de Lieshoutse gemeenteraad. Waren Harrie en Piet nog als 'Lijst Swinkels' bekend, Theo verzint een nieuwe naam. Hij vindt dat er al teveel met verschillende maten wordt gemeten en van onrecht en machtsspelletjes moet hij niets hebben. De nieuwe naam, 'Gelijke Schapen, Gelijke Rechten', dekt de lading. Theo ziet het als een uitgangspunt voor zijn politiek. Zijn bijnaam was 'Sloep', gebaseerd op een uitspraak van zijn moeder. Als ze van plan was ergens heen te gaan, sprak ze van 'Ik sloep nog efkes naar de winkel'.
De familie Swinkels is geen onbekend gegeven in de Lieshoutse dorpspolitiek. De naamgenoot van die andere invloedrijke familie in Lieshout, domineert in totaal bijna 65 jaar lang de gemeentepolitiek. Theo is voor een gelijke behandeling van iedereen en wars van vriendjespolitiek. De Lieshoutenaren dragen hem op handen, want Theo durft in de raad dingen te benoemen waar anderen dat laten. Meestal in het belang van de politiek, maar soms vooral hun eigen hachje. Hoewel hij als persoon heel goed weet waarover hij praat, is het voor zijn politieke tegenstanders niet moeilijk om Theo 'op de kast' te krijgen. De voorman van 'Gelijke Schapen' gaat dan hakkelen, vergeet nuances en probeert met wat grover taalgebruik zijn standpunt duidelijk te maken. Dat is jammer, want als hij in zijn eigen omgeving is weet hij de zaken prima te verwoorden. Theo kan er niet tegen als hij van alle kanten wordt aangevallen. Dan kan hij de partij en zijn persoon niet scheiden. Een aanval op de partij beschouwt hij als een aanval op zijn persoon.
Antoinette Swinkels, dochter van Theo praat over hem als een liefdevolle vader. Wel stond alles in het licht van de politiek: "Op nieuwjaarsdag moesten wij als jonge kinderen rond in heel het dorp om een nieuwjaarsgroet van de partij in alle brievenbussen te stoppen. Als de verkiezingstijd aanbrak werd het busje, waarin pa voor zijn werk als veehandelaar zijn dieren vervoerde, beletterd door zijn broer Tiny en werd het de partijbus. Natuurlijk in de partijkleur groen stond er met grote letters op vermeld dat de mensen lijst 4 moesten stemmen". De familie woonde aan de Provinciale weg en tegenover burgemeester Van Hout. "Iedereen kwam bij ons over de vloer en was ook altijd welkom, of dat nu iemand van het woonwagenkamp was of de burgemeester", vertelt Antoinette. "Maar het ging ook altijd alleen maar over de politiek, vaak tot in de kleine uurtjes". Lieshoutenaren kwamen met hun vragen naar Theo. Vooral als ze dachten iets minder te mogen dan anderen, vonden ze Theo aan hun kant. "Want als hij het mag, dan mag dat die ander ook", zei Theo dan en zette zich vervolgens in voor de goede zaak. Lieshout en Mariahout hoorden in zijn visie bij elkaar. Zijn spreuk was: 'Het is geen Oost- en West Berlijn, maar het zal toch één gemeente zijn'!
Het bestaan van de partij stopt met het opgaan van Lieshout in de gemeente Laarbeek. Theo zelf overlijdt in augustus 1990. Lieshout verloor toen een vechter tegen het onrecht, dat al werd verwoord in 'Animal Farm' van George Orwell: All animals are equal, but some animals are more equal than others…'.
