Afbeelding
Foto:

Vrouwenvleugel

Samen met mijn man had ik een afspraak bij onze kapster in de kustplaats Moraira. Waarom ik zo´n klere-eind rij om ergens bovenop een berg af te spreken is héél simpel. Zij knipt namelijk beregoed en runt haar gezellige salon in haar eentje, alhoewel je door vier grote honden aan de poort wordt ontvangen. Vandaar gezellig. Van heinde en ver komen ze naar haar toe, dus ook wij vanaf Lliber. We waren iets te vroeg. Een Nederlandse man en vrouw werden nog geholpen, dus moesten we even wachten. Geen probleem, mijn man nam een balletje, gooide dat de tuin in voor de speelse Vizsla-honden en ik dook in een stapel Spaanse roddelbladen. Ik merkte al snel dat man en vrouw geen echtpaar waren. De vrouw vertelde hem dat ze vroeger in Vrouwenvleugel had geacteerd. Ja, het kon zomaar zijn dat hij haar van deze Nederlandse serie herkende. Ik keek even op. Nou had ik die vrouwenafdeling in de gevangenis nooit gezien, dus had geen idee wie daarin een rol had gespeeld. Ik had blijkbaar tussen 1993-1995 wel iets anders te doen dan een dramaserie volgen. De man zei: "Dan heb je dus ooit 'getongd' met Leontien, de vrouw van Marco Borsato?" Dat werd bevestigd. Ik keek even op. Het zou kunnen zijn dat zij daarin had geacteerd, zo´n type was het wel. Chapeau voor het castingbureau! Deze conversatie ging zo een tijdje door en inmiddels lag de man ongeveer aan haar voeten. Zij genoot daarvan en deed er steeds een schepje bovenop, zeker toen de kapster bevestigde dat zij een Nederlandse celeb als vaste cliënte had. Op een gegeven moment was mijn man het beu om balletjes te gooien naar de vier Hongaarse staanders, kwam niets vermoedend de kapsalon binnen en ving nog net iets op over Vrouwenvleugel. Hij vroeg: "Met wie heb ik het genoegen"? Bea! "Lijkt me sterk", zegt hij, "die is overleden!" Ik keek even op. Was dit mijn man, die wars is van sloeriebladen als Story of Weekend, een hekel heeft aan roddelprogramma´s als Shownieuws of van enig Albert-Verlinde-achtig-allooi? Ik vroeg me af hoe hij wist wie Bea was. Hij had Vrouwenvleugel nooit gezien! In een split second klapte het hele verhaal als een ballon uiteen. De man voelde zich blijkbaar flink ik het ootje genomen, betaalde de kapster en droop af als een vos in de donkere nacht. De vrouw lag vervolgens helemaal in een deuk, omdat iemand in haar verzonnen verhaal was getrapt. Mijn man vond het allemaal zo aangedikt dat het duidelijk uit de duim gezogen was. Hij vond het onbegrijpelijk dat iemand in zo´n roddelklets geloofde. Ik keek even op. Nou, dan kon de kapster mij wel blond verven… evenals alle roddelverhalen die ik hier had doorgespit was ik evengoed in haar verhaal getrapt (maar liet dat uiteraard niet merken). De vrouw zou als Alberta Verlinde een top job kunnen hebben bij Story, Weekend of Shownieuws. Met beiden een nieuw kapsel reden wij blij terug naar Lliber. Voldoende roddels rijker om er weer een tijdje tegen te kunnen. Adios!

Ik groet Laarbeek met Spaanse zonnestralen. Anne Wittebol-Aarts. www.FincaErbalunga.com

Afbeelding