Ik ben een griepbacil
Met de dagen die aan het lengen zijn was het voor mij de afgelopen weken steeds weer een loeigrote verrassing of alle leerlingen dagelijks acte de présence wisten te geven en of diegene die er dan wel waren in staat bleken te zijn om hun terroriserende bacillen de baas te blijven. Het moge duidelijk zijn, de griep sloeg om zich heen als Rico Verhoeven in zijn matpartijtjes. Nadat de lagere groepen al in een eerder stadium gemiddeld zo'n 3,76 leerlingen per dag moesten missen kon mijn groep natuurlijk niet achter blijven. Het verhaal van de 10 kleine negertjes misstond niet. Kuchen, proesten, gorgelen, het waren de werkwoorden die het meest hun werk deden deze dagen. 'Meester, ik voel me niet zo lekker,' het had zo een tegeltje kunnen worden deze dagen. 'Mijn hoofd zit vol met snot', 'Ik heb het dan weer warm en dan weer koud', 'Ineens deed het heel veel pijn in mijn buik, maar nu is het weer weg'. Slijmerig klonk men na de pauze, ramen moesten open en dan weer dicht en een goede scheet deed soms wonderen (niet voor iedereen). Sommigen van de helden en heldinnen in de klas kregen zelfs te maken met een 2e ronde van de onverwoestbare griepsoldaten. Ze bleven en bleken hardnekkiger dan ooit. De gelukkigen die nog overeind bleven en blijven staan, die snakken naar een weekje rust, alhoewel de carnaval aanstaande is. Wat voor een aanslag zal dat zijn op die ranke lijven en gestellen van de dappere jeugd! Friet en cola, het zijn nou niet bepaald de meest voedselrijke producten om het lichaam te versterken. Maar goed, alvorens we ons in dat feestgedruis storten, een kleine griepkneiter om jezelf, mocht de griep je gijzelen, een beetje down te voelen.
Ik ben Griepie, de kleine griepbacil
Kom jou vervelen, ik doe met je wat ik wil
En ook al baal je van het stomme feit
Je raakt me echt niet zie- za- zomaar kwijt
Kuch, Proest, Griepie, de kleine griepsbacil
Gorgel, Kots, Griepie, de kleine griepbacil
Beterschap!