Beek en Donkenaar speelt handbal op eredivisieniveau in Waalwijk
Chris Klessens leeft voor het handbal
Redacteur: Rudy van den Enden
Beek en Donk/Waalwijk - Zoals zovelen hun dromen willen nastreven, zo droomde ook de 25-jarige Chris Klessens (Beek en Donk) van een 'grootse' sportieve loopbaan. Op dit moment wordt deze droom bewaarheid, want Chris speelt sinds dit seizoen bij Handbalvereniging Tachos, uitkomend in de eredivisie.
Handbalvirus
Het handballen heeft Chris via vrienden leren waarderen. "Mijn broertje en een vriend waren actief bij handbal. Toen we een bal aan het overgooien waren, zei mijn broertje: 'Chris, je wordt nooit zo goed als wij nu al zijn!' Maar ik ben in hart en nieren een perfectionist en ik besloot vanaf dat moment zo hard te gaan trainen, dat ik hen kon verslaan." Zodoende kwam Chris terecht bij Handbalvereniging Bedo uit Beek en Donk. "Ik pakte het zó aan, door op trainingsavonden vroeg naar de club te gaan, waar ik eerst met de jeugd en daarna nog met het eerste van de senioren meetrainde. Bij de eerste trainingen deed ik alles met links, omdat die spelers nog wat kleiner waren en daarna bij de A-jeugd en heren 1, deed ik alles met rechts."
Tachos
Nadat Chris kampioen werd met Bedo in het seizoen 2014/2015, kwamen zijn capaciteiten 'via via' terecht bij de scouts van Tachos, die hem graag wilden inlijven. En Chris weet wel waarom: "Mijn kwaliteiten liggen bij de doorbraken, van balbezit tegenstander naar balverovering, en daarna sterk zijn in de 1- op 1-situatie. Verder ben ik fysiek sterk en kan ik fel spelen. Mijn afstandsschot moet nog wel verbeterd worden.."
Chris geeft aan dat zijn tekortkomingen en die van anderen, in individuele trainingen worden bijgeslepen en dat geschiedt met een zéér uitgebreide technische staf, te weten 2 hoofdtrainers, 1 technisch/tactische trainer, 1 krachttrainer, 1 revalidatietrainer, als ook een keeperstrainer en een 'gouden' verzorgster. "Zij staat altijd voor je klaar, is 200% begaan met de spelers en is echt een topmasseuse. We hebben haar pas nog een 'weekendje weg' gegeven, voor al haar zorgen en verdiensten voor ons", vertelt Chris.
Opoffering
Ook zijn partner, waar hij nu een jaar mee samenwoont én heeft ontmoet bij het handballen, weet wat Chris doormaakt en beleeft, daar zij handbal speelt bij een tweede divisionist in Valkenswaard. "Zonder een vriendin die dit niet begrijpt en ook respecteert, is een relatie niet mogelijk. Het handbal betekent heel veel voor mij. Als ik niet 5 keer in de week heb kunnen trainen, word ik echt chagrijnig. Het handbal is echt een opoffering en dan voornamelijk de dingen er omheen. Ik train 5 keer in de week en werk 40 uren bij de politie. Het sociale leven staat op een laag pitje. Ik zie mijn vrienden en familie heel weinig en dat mis ik wel! Zoals ook de spareribs en alle andere vette happen, wat wél lekker is, maar voor mij nu niet op het menu kan staan.."
Professional
Hier tegenover staat het plezier en de gedrevenheid die duidelijk uit het verhaal van Chris zijn op te tekenen. Door zijn fanatisme en perfectionisme, neemt hij de 'mindere kant' van dit nieuwe 'handballeven' voor lief. Er staat hem derhalve wel elke maand een kleine vergoeding te wachten. "Ik speel hier bij Tachos niet direct op professionele basis, maar als je ziet hoe alles hier geregeld is, met tal van begeleiders en de organisatie en opzet er omheen, kun je wel spreken van een gezonde professionaliteit. Wij krijgen een vergoeding en dat is mooi meegenomen, want de 'gastjes' van 16 jaar hoeven zo geen bijbaantje te hebben. Het is geen vetpot, maar leuk om zo bij jouw hobby erbij te krijgen." Zoals Chris aangeeft dat het op verschillende gebieden om opoffering vraagt, 'geeft' het handbal hem ook een enorme voldoening en 'krijgt' hij er ook veel voor terug. Hij speelt tenslotte handbal op eredivisieniveau en behoort tot de beste handballers.
Wedstrijddag
"Op een wedstrijddag, meestal zaterdagavond, slaap ik eerst uit en in de middag komen twee 'speelmaten' naar mij thuis. Voordat we naar Waalwijk rijden, duiken we hier in de achtertuin de jacuzzi in om ons 'op te warmen' en daarna eten we wat. Om 18.30 uur zijn we er dan en krijgen we bijvoorbeeld een verzorging of massage en daarna is de bespreking. We hebben een warming-up van circa 30 minuten en daarna treden we aan voor 300-400 enthousiaste supporters!"
Bedo
Chris is Bedo nog niet vergeten. Integendeel, hij weet zelfs zeker dat hij terugkeert naar de Beek en Donkse handbalverenigingen, "maar nu even niet".
"Bedo en twee oud teamgenoten zijn al wezen kijken, wat ik erg leuk vond. Dat gaf me een motiverend gevoel. Ik probeer ook wel eens bij Bedo binnen te wandelen, maar ik heb écht weinig tijd. Alles wordt afgezegd voor het handbal, zo veel mogelijk in ieder geval. Pas als mijn lichaam het laat afweten, er psychische problemen zijn of ik niet meer met plezier naar de training ga, dan is het punt bereikt om te zeggen dat het genoeg is geweest."
Tip van Chris
"Kinderen die het ver willen schoppen in het handballen, moeten van iedereen alles aannemen, en/of oppakken wat het beste is voor hen. Je moet vooral luisteren naar jouw trainers en coaches, mensen die er verstand van hebben. Als je een grote inzet aan de dag legt, gemotiveerd bent en een dosis mentaliteit bezit, dan pas kun je het hoogste niveau aan!"
