De hongerdoek van dit jaar, 'Ik ben omdat wij zijn' is geschilderd door de Nigeriaanse kunstenaar Chidi Kwubiri
De hongerdoek van dit jaar, 'Ik ben omdat wij zijn' is geschilderd door de Nigeriaanse kunstenaar Chidi Kwubiri Foto:

MOV-groep naar Ghana

Aarle-Rixtel - In deze Vastentijd zal er regelmatig aandacht zijn voor de hongerdoek 'Ik ben omdat wij zijn'. In de Middeleeuwen hing er in de Vastentijd een grote doek tussen schip en altaar zodat de gelovigen in de kerk het altaar en de priester die de eucharistie vierde, niet konden zien. Zo werd benadrukt dat de mens door zijn zondigheid het contact met het heilige, met God had verloren. In de Goede Week, op Goede Vrijdag, werd de hongerdoek weer weggehaald: door de kruisdood van Jezus was de mens weer verzoend met God.

In 1977 heeft Misereor, de Duitse Vastenactie, die oude middeleeuwse traditie nieuw leven ingeblazen. Nu niet meer om te verhullen, maar om ons iets te laten zien van hoe mensen uit de Derde Wereld, uit het Zuiden, hun droom van gerechtigheid beleven. Zo houden zij ons een spirituele spiegel van soberheid en solidariteit voor.

De hongerdoek van dit jaar, 'Ik ben omdat wij zijn' is geschilderd door de Nigeriaanse kunstenaar Chidi Kwubiri. De doek laat twee mensen zien die elkaar over een grens heen ontmoeten. Die op elkaars ooghoogte zijn omdat ze beseffen dat er geen 'ik' is zonder een 'wij'. In de komende weken zullen we verder op de doek, de twee mensen, hun ontmoeting en de betekenis van dat alles ingaan. Kijk nu maar eens in die spiegel, laat uw gedachten maar eens gaan over wat u ziet en over wat u denkt dat Chidi Kwubiri, de kunstenaar, u wil zeggen.

De twee mensen op de hongerdoek 'Ik ben omdat wij zijn' staan duidelijk op ooghoogte van elkaar, ze kijken elkaar aan en leggen elkaars handen op de schouders van de ander. Zo ontstaat intimiteit tussen hen, zo overbruggen zij de grenzen die er tussen hen in zijn.

Daarmee weerstaan ze ook de drie bedreigingen, de drie verleidingen, waarvan in de evangelielezing van vandaag sprake is. Als je op ooghoogte met elkaar wilt zijn, als je elkaar wilt accepteren en de ruimte wilt geven, als er daadwerkelijk sprake is van ontmoeting tussen mensen, als we inderdaad weten dat er geen 'ik' is zonder een 'wij', dan moeten wij niet louter gericht zijn op consumeren en eigen voordeel, dan moeten wij ons kwetsbaar naar de ander durven opstellen, dan moeten we geen macht over anderen willen uitoefenen of rijkdom willen vergaren ten koste van anderen.

Grote idealen natuurlijk, maar je kunt er inhoud aan geven door aandacht voor anderen te hebben. Door bij het inkopen steeds te beseffen dat je niet zomaar iets koopt, maar altijd van iemand, van iemand die jouw aankoop heeft geproduceerd en die graag ook een menswaardig leven wil leiden door een terechte beloning te krijgen voor zijn inspanningen. Door te delen met elkaar. En door mensen te ondersteunen, met een gift of anderszins, die werken aan een betere wereld, voor hen zelf, voor hun kinderen, voor iedereen in hun omgeving.

Dat is ook de reden dat de MOV-groep van de parochie ook dit jaar weer gekozen heeft voor een project in de derde wereld. In een dorp in Ghana, waar momenteel enkele mensen van de MOV-groep naar toe zijn, is gevraagd om ondersteuning bij het realiseren van een openbare toilet voor een gedeelte van het dorp. Dit heeft de MOV en de landelijke Vastenactie toegezegd. De MOV groep hoopt samen met u voldoende geldmiddelen beschikbaar te krijgen om het toiletgebouw te realiseren.