Fijne werkdag

Maandag is voor veel mensen een normale werkdag op kantoor. Rustig aan beginnen zo na het weekend. De dag beginnen met een kopje koffie. De computer wordt rustig opgestart en het bureau ingericht. Ondertussen bijkletsen met collega's over het afgelopen weekend. Eerst even rustig de mail bekijken. Voor mij maakt het niet uit welke dag van de week het is, het werk in de zorg gaat 24/7 door. Soms moet ik even nadenken over welke dag en datum het is. Of het nu maandag, woensdag, vrijdag of zondag is, het is nooit zomaar een normale werkdag op kantoor voor mij.

Als ik om 6.50 uur de lift uit kom op de gesloten afdeling zie ik het werk, ruik ik het werk en roept het werk, letterlijk. Een klein lief vrouwtje in pyjama, en als we geluk hebben, ook haar pantoffels loopt op me af. Ze pakt direct mijn arm en lacht lief naar me. Ze is wakker geworden en wil naar haar vader toe, die is hier natuurlijk niet. Dit is een afdeling voor mensen die lijden aan dementie. Lijden soms, maar vaker is het lijden voor de familie en bekenden van diegene.

Ik loop verder, pak mijn sleutels en pieper voor die dag. De overdracht van de nachtdienst volgt, met nog steeds dat zelfde vrouwtje aan mijn zijde. Inmiddels met een kopje koffie, die ze van mij kreeg. ''Waar is mijn vader'', vraagt ze weer. ''Die moet vandaag werken'', antwoord ik. ''Ik ga zo met u mee''. De piepers beginnen te rinkelen, er worden nog meer bewoners wakker. Hoe zouden zij vandaag gestemd zijn? Zijn ze ook op zoek naar een familielid? Zoeken ze de uitgang naar huis of zijn ze tevreden met een lach en een arm om hun heen? Je weet nooit van te voren wat er gaat komen. Het is een kwestie van beginnen en je best doen om er een mooie dag van te maken. Voor de mensen waaraan je zorg verleent, maar ook zeker voor jezelf. En zoals ik geleerd heb van mijn vader zeg ik vaak ''alles komt goed'' en dat blijkt op het einde van mijn dienst ook weer. Het is goed gekomen en tegen de collega's die mij aflossen zeg ik: ''Zo dat was me weer een dag, maar de mensen zijn tevreden, tot morgen''.