Ekelcamp

29 maart 2017, 10:23

Eén van de straten in het uitbreidingsgebied 'Plan West' kreeg de naam Ekelcamp. Eind zestiger, begin zeventiger jaren werd het aantal huizen in Lieshout in één klap verdubbeld. Tot die tijd bevonden zich aan de westzijde, achter de huizen van de Dorpsstraat, alleen weilanden en korenvelden. Met het Ekelcamp kreeg Lieshout een echt plein.

Lieshout staat als Litholz al in 1146 vermeld in een oorkonde. Litholz is dan de naam van een bos. Het bos Lieshout. In de 16^de en de 17^de eeuw vindt men op de landkaarten de naam Lieshouter Bosch. Een overblijfsel van het Lieshouter Bosch is de Ruweeuwsels. Het bos bestond voor een groot gedeelte uit eikenbomen. Ook de Ekelcamp was oorspronkelijk een gedeelte van het Lieshouter Bosch en behoorde lange tijd tot Hoeve De Schoot.

Op oude kaarten is toponiem Ekelcamp te vinden vlak bij de Zeven Lopense, waar nu het kerkhof ligt. In de naam Ekelcamp kan men het woord eikel herkennen. Met camp wordt een stuk land aangeduid. Als men de afstand kent tussen de Ruweeuwsels en de Ekelcamp op oude kaarten, dan geeft dat enigszins aan hoe groot het Lieshouter Bosch geweest is.

Het bos is door de eeuwen heen geheel verdwenen. Niet zozeer door het kappen van bomen, maar door zeer intensieve begrazing van vee. Honderden jaren lang werden de jonge scheuten stelselmatig weggevreten door het vee. Zodoende konden er geen nieuwe bomen groeien en was het bos tot uitsterven gedoemd. Er kwamen heidevelden en er kwam ruimte voor het ontstaan van Lieshout.

Het plein Ekelcamp herinnert ons dus eigenlijk aan het Lieshouter Bosch. In de loop der eeuwen van bos naar plein getransformeerd. Misschien een goed idee om midden op het plein een eik te planten. Als ereblijk aan het Lieshouter Bosch.

Nelly de Groot-Cooijmans
Met dank aan Heemkundekring 't Hof van Liessent