Beter een goede buur…..

Frans heeft een uitgesproken mening over de grote stroom vluchtelingen die naar Nederland komen. Als gevolg van die mening was hij verre van vrolijk was toen hij hoorde dat er in zijn straat een woning bewoond zou gaan worden door een aantal Syrische statushouders. Dit zijn vluchtelingen die een tijdelijke verblijfsvergunning hebben gekregen op grond van een asielaanvraag. Zij mogen de komende 5 jaar in Nederland blijven wonen om een normaal bestaan in de samenleving op te bouwen.

De komst van de nieuwe bewoners ging geruisloos en na een paar weken volgde er een uitnodiging om eens langs te komen voor een kopje Arabische koffie. Het was aan de overredingskracht van de vrouw van Frans te danken dat hij, al was het met tegenzin, toch maar even meeging. De koffie die hij geserveerd kreeg vond Frans maar 'bocht', maar dat was ook het enige negatieve van de bijeenkomst. Vanuit zijn strategisch gekozen plekje in de schaars gemeubileerde woonkamer kon hij alles mooi observeren. Hij merkte dat zijn nieuwe buurtgenoten heel beschaafde en vriendelijke mensen waren die hun uiterste best deden om het hun gasten naar de zin te maken. Een van hen vertelde hem dat hij sprekend op zijn oom leek, die opmerking toverde zelfs een schalks lachje op zijn gezicht.

Het is een paar maanden later wanneer Frans, terwijl hij aan het werk is in zijn tuin, een van zijn uitheemse buren moeizaam aan ziet komen lopen met een oude fiets. Het fietssleuteltje blijkt afgebroken waardoor de fiets half gedragen moet worden. In vriendelijk Engels wordt gevraagd of Frans heel misschien gereedschap heeft om het slot eraf te halen want hij had helaas maar één sleuteltje. Dat heeft Frans wel en in een mum van tijd is het karwei gefixt.

Wanneer ik als vrijwilliger een dag erna op bezoek kom dan krijg ik het verhaal van de 'very nice neighbour' te horen. Hij had zo spontaan geholpen toen hij zag dat zijn sleutel afgebroken was van zijn fiets! 'And look' trots toont hij een prachtig blauw kabelslot. Zomaar gekregen van Frans!

Een paar dagen later zag ik 'the nice neighbour'. 'Goh Frans, hartstikke bedankt nog', riep ik hem toe. 'Och, ik had dat ding toch nog liggen en dien ermen sloeber is er mee geholpen…'

Geweldig mooi toch?